ศตวรรษที่สิบสี่ – ศตวรรษที่สิบเจ็ด (Fourteenth Century – Seventeenth Century)

บทความนี้ทาง Pottermore มีการแปลไทยให้เป็นพิเศษ ควบคู่ไปกับต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง แต่ทาง Muggle-V ขอมาแปลไทยเองอีกต่อเพื่อให้เกิดความตรงต่อหนังสือฉบับภาษาไทย และเข้าใจได้ไหลลื่นขึ้น โดยเนื้อหาจะมีทั้งหมด 4 ส่วนซึ่งอีก 3 ส่วนจะทยอยตามกันมาในวันที่ 9 10 และ 11 มีนาคมนี้ เวลา 3 ทุ่มตรงตามเวลาประเทศไทยเช่นเดิมครับ ซึ่งทาง Muggle-V จะรีบแปลไทยให้ทันทีครับ


ถึงแม้นักสำรวจชาวยุโรปเรียกมันว่า “โลกใหม่” เมื่อพวกเขาไปถึงทวีปนั้นเป็นครั้งแรก แต่ผู้วิเศษรู้จักอเมริกามาเนิ่นนานก่อนพวกมักเกิ้ล (แต่ละเชื้อชาติมีชื่อเรียก “มักเกิ้ล” ในแบบของตัวเอง ชุมชนอเมริกันใช้คำว่า “โนแมจ* (No-maj)” ซึ่งเป็นคำย่อของ “ไร้เวทมนตร์ (No Magic)”) การเดินทางด้วยเวทมนตร์นั้นมีหลายช่องทาง อย่างการใช้ไม้กวาดบินและการหายตัว ยังไม่นับรวมการใช้ภาพนิมิตและลางสังหรณ์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความห่างไกลของผู้วิเศษไม่ได้เป็นอุปสรรคในการติดต่อสื่อสารระหว่างกันมาตั้งแต่ยุคกลาง

ชุมชนผู้วิเศษชาวอเมริกันพื้นเมืองและพวกที่อยู่ในยุโรปและแอฟริกาต่างรู้จักกันดีมานานก่อนการอพยพของ “โนแมจ” ชาวยุโรปในศตวรรษที่สิบเจ็ด พวกเขาตระหนักถึงความคล้ายคลึงระหว่างชุมชนของพวกเขา บางครอบครัว “มีเวทมนตร์” อย่างเห็นได้ชัด บ้างก็มีเวทมนตร์ปรากฏขึ้นในครอบครัวที่ไม่เคยมีสาแหรกเกี่ยวข้องกับพ่อมดหรือแม่มดมาก่อนเลย และไม่ว่าพวกเขาจะเกิดที่ไหนก็ตามอัตราส่วนของพ่อมดกับคนธรรมดาก็ดูเหมือนจะอยู่ในระดับที่พอ ๆ กัน เช่นเดียวกับทัศนคติของโนแมจ อนึ่ง ในชนอเมริกันพื้นเมือง แม่มดและพ่อมดบางคนได้รับการยอมรับในชื่อเสียงด้านการรักษาให้เป็นหมอหรือนักล่าที่โดดเด่น อย่างไรก็ดี หลายคนก็ถูกตราหน้าจากความเชื่อของพวกเขาว่าคนเหล่านี้คือพวกที่มักถูกครอบงำด้วยอำนาจชั่วร้าย

ตำนานพื้นเมืองของอเมริกันที่ว่า “สกินวอล์กเกอร์” เป็นแม่มดพ่อมดชั่วร้ายที่สามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ตามใจชอบนั้นมีพื้นฐานความจริงอยู่บ้าง ตำนานเกี่ยวกับแอนิเมไจของชาวอเมริกันพื้นเมืองอ้างว่าพวกเขาเสียสละคนใกล้ชิดในครอบครัวเพื่อให้ได้มาซึ่งพลังในการแปลงร่าง แต่ที่จริงแล้วแอนิเมไจส่วนใหญ่กลายร่างเป็นสัตว์เพราะต้องการหลบหนีจากการถูกรุกรานหรือใช้เพื่อรุกรานชนเผ่าอื่นเท่านั้น ข่าวลือที่สร้างความเสื่อมเสียนี้มีต้นตอมาจากโนแมจที่เป็นหมอรักษาโรค ที่บางครั้งใช้พลังเวทมนตร์ปลอมๆ ของตัวเองเพราะกลัวจะถูกเปิดโปงความจริง

ชุมชนผู้วิเศษชาวอเมริกันพื้นเมืองมีพรสวรรค์เฉพาะตัวด้านสัตว์และพืชวิเศษ ตัวยาที่ได้มีความเฉพาะตัวและยุ่งยากซับซ้อนกว่าตัวยาที่รู้จักกันในยุโรป ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างเวทมนตร์ที่ฝึกฝนกันในหมู่ผู้วิเศษอเมริกันพื้นเมืองและยุโรปคือการไม่ใช้ไม้กายสิทธิ์

ไม้กายสิทธิ์มีต้นกำเนิดในยุโรป ไม้จะเป็นตัวส่งผ่านเวทมนตร์เพื่อทำให้เกิดผลที่ทั้งแม่นยำและทรงพลัง แม้จะเป็นที่รับรู้โดยทั่วไปว่ามีพ่อมดและแม่มดที่ยิ่งใหญ่มาก ๆ หลายคนสามารถเสกเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่อลังการได้โดยไม่ต้องพึ่งไม้กายสิทธิ์ก็ตาม อย่างที่แอนิเมไจและนักปรุงยาชาวอเมริกันพื้นเมืองได้เคยสาธิตเอาไว้ ว่าการใช้เวทมนตร์โดยไม่มีไม้กายสิทธิ์นั้นอาจมีความซับซ้อนอย่างมาก และการเสกคาถารวมถึงการแปลงร่างก็ทำได้ยากเอาการเมื่อไม่มีไม้กายสิทธิ์

 


*คำว่า โนแมจ ปรับปรุงจากต้นฉบับภาษาไทยของ Pottermore ที่ออกเสียงว่า โน-เมจ เนื่องจากคำนี้ ผู้ประพันธ์กำหนดให้ออกเสียงว่า no madge ซึ่งออกเสียงว่า โนแมจ และหากอ้างอิงตามหลักโฟเนติกคำว่า magic ออกเสียง แม-จิก (อ้างอิงการออกเสียง)

**เกร็ดน่ารู้ wandless เหมือน wireless ที่ less แปลว่าไม่ต้องมี ไม่ต้องพึ่งพา wandless จึงแปลว่า ปราศจากไม้กายสิทธิ์ เหมือน wireless ที่แปลว่า ไร้สาย


ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/fourteenth-century-to-seventeenth-century-en

ขอบคุณพี่จาร์ (Lily Potter) พี่ชิน (Chinnapotter) และพี่แชมป์ (Hogwartslover) ที่ให้ความช่วยเหลือด้านคำศัพท์ การเกลาข้อความ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ ^ ^