นิยามของมักเกิ้ล มักเกิ้ล (Muggle) คือ คำที่พ่อมดแม่มดใช้เรียกผู้เกิดจากคนธรรมดาที่ไม่มีเวทมนตร์ และตนเองไม่มีความสามารถทางเวทมนตร์ เป็นคำเรียกขานผู้ไร้เวทมนตร์ในอังกฤษ ซึ่งมีคำเรียกอื่นที่หมายถึงผู้ไร้เวทมนตร์เช่นเดียวกัน เช่นคำว่า โนแมจ (No-Maj) มาจากคำเต็มๆ ว่า No Magic หมายถึงผู้ไม่มีเวทมนตร์ นิยมใช้ในพ่อมดแม่มดสัญชาติอเมริกัน มีการบันทึกโดย แฮมเบิลดัน ควินซ์ ผู้เขียนทฤษฎีเกี่ยวกับการเกิดของพ่อมดและมักเกิ้ลไว้ว่า “พ่อมดแม่มดแรกเริ่มเกิดจากดาวอังคาร และมักเกิ้ลเกิดจากเห็ด” มักเกิ้ลรับรู้เรื่องเวทมนตร์ “หน่วยงานรัฐบาลแห่งโลกเวทมนตร์ทุกหน่วยจะต้องรับผิดชอบในการปกปิดร่องรอย ดูแลและควบคุมสัตว์วิเศษ สิ่งมีชีวิตชั้นสูง และวิญญาณทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในเขตความดูแลของตน ถ้ามีสิ่งมีชีวิตดังกล่าวใดๆ …
เอลฟ์ประจำบ้าน เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยได้รับการบันทึกไว้ในหนังสือ “สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่” ของ นิวท์ สคามันเดอร์ ว่าเป็นสิ่งมีชีวิต มีการเรียกเอลฟ์ประจำบ้านสั้นๆ ว่าเอลฟ์ บทบาทของเอลฟ์ประจำบ้านคือการรับใช้เจ้านายของมันรวมถึงคนในครอบครัวที่มันรับใช้จนวันตาย และจนสิ้นสุดครอบครัวของมัน หรือจนกว่าได้รับการปลดปล่อยการเป็นทาสรับใช้ให้แก่ครอบครัวนั้นๆ หากอ้างอิงตามการจัดประเภทสัตว์และสิ่งมีชีวิตชั้นสูงตามนิยามสิ่งมีชีวิตชั้นสูงของ โกรแนน สตัมป์ ที่ระบุว่า “สิ่งมีชีวิตชั้นสูง คือ สิ่งมีชีวิตใดๆ ที่มีความเฉลียวฉลาดเพียงพอที่จะเข้าใจกฎหมายของโลกแห่งเวทมนตร์ และมีส่วนรับผิดชอบในตัวบทกฎหมายเหล่านั้นได้” เอลฟ์ประจำบ้านจึงจัดเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงตามนิยามดังกล่าวได้ เพราะเอลฟ์ประจำบ้านทุกตัวพูดภาษามนุษย์ได้ เข้าใจภาษามนุษย์ได้ และมีความสามารถในการเข้าใจและปฏิบัติตามกฎหมายเวทมนตร์ของพ่อมดได้ เอลฟ์ประจำบ้านมีกฎตายตัวว่า “จะต้องปกป้องนายของมันอย่างถึงที่สุด” และเมื่อใครก็ตามที่เป็นเจ้าของเอลฟ์ประจำบ้านมอบสิ่งของให้แก่มัน นั่นหมายความว่า …
