แมรี่ ลู แบร์โบน (Mary Lou Barebone)

แมรี่ ลู แบร์โบน สืบเชื้อสายแบร์โบนมาจากพ่อมดนามบาร์โทโลมิว แบร์โบน  ซึ่งมีชีวิตอยู่นับแต่ยุคล่าแม่มดในเซเล็มของอเมริกาครั้งแรก เขาเป็นหนึ่งในกลุ่มสเคาเรอร์ที่แฝงตัวหลบหนีการจับกุมไปอยู่กับโนแมจและปลูกฝังความเชื่อว่าพ่อมดแม่มดมีอยู่จริงแต่เป็นสิ่งชั่วร้ายที่ต้องกำจัดให้สิ้นซาก ไม่ปรากฏแน่ชัดว่า แมรี่ ลู สืบเชื้อสายมาในลำดับที่เท่าไหร่ เพราะบาร์โทโลมิวมีตัวตนอยู่ในช่วงศตวรรษที่ 17 แต่ทัศนคติและแนวคิดของการใช้ความรุนแรงและรังเกียจแม่มดยังคงส่งต่อความแรงกล้ามาจนถึงเธอ

แมรี่ ลู มีลูก 3 คน ซึ่งทั้งสามเป็นลูกบุญธรรมของเธอทั้งสิ้น คือ ครีเดนซ์, แชสทิตี้ และโมเดสตี้ ทั้งสามถูกรับมาเลี้ยงดูจากครอบครัวที่ต่างกัน

บทบาทของเธอ

แมรี่ ลู แบร์โบน เป็นโนแมจ (มักเกิ้ลของอเมริกา) ผู้เคร่งศาสนากลุ่มพิวริตัน เธอเป็นนักเทศน์ [อ้างอิงหนังสือ The Case of Beasts: Explore the Film Wizardry of Fantastic Beasts and Where to Find Them หน้า 9] ที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าในโบสถ์เซเล็มที่สองซึ่งตั้งอยู่บนถนนไปก์ (Pike St) ของนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ทั้งยังเป็นผู้นำกลุ่มสมาคมการกุศลเพื่อเซเล็มใหม่ (New Salem Philanthropic Society ย่อว่า NSPS) หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า กลุ่มเซเล็มที่สอง ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยมีเจตนาเพื่อโน้มน้าวความเชื่อถึงการมีอยู่ของพ่อมด แม่มด และเวทมนตร์ รวมถึงใส่ความชั่วร้ายให้เกิดขึ้น ให้ทุกคนเห็นว่าผู้วิเศษเหล่านี้เป็นความชั่วร้าย เป็นภัยที่ต้องกำจัด

ภาพ แมรี่ ลู แบร์โบน ในระหว่างปลุกระดมความเชื่อหน้าธนาคารแห่งชาติสทีน

ฉากหน้าของแมรี่ ลู คือหญิงวัยกลางคนที่แสนใจดี รักเด็ก อุปการะเลี้ยงดูเด็กกำพร้ามากมายในโบสถ์ของเธอ แต่ฉากหลังคือการกดขี่ การใช้ความรุนแรงกับเด็ก โดยเฉพาะกับครีเดนซ์ แบร์โบน ลูกบุญธรรมของเธอที่คอยสร้างความรู้สึกวุ่นวายใจให้เธอเสมอ แมรี่ ลู มองว่าครีเดนซ์เป็นเด็กที่แสดงออกถึงการฝ่าฝืนกฎของเธอ การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง การละเลยข้อบังคับที่เธอวางไว้ ทำให้เธอต้องลงโทษด้วยการใช้เข็มขัดของเขาเฆี่ยนตีอยู่เสมอ

“แมรี่ ลู เป็นแม่ที่ทำร้ายลูกๆ ของตัวเอง เธอพยายามหยุดครีเดนซ์จากสิ่งที่เขาเป็น เธอใช้อำนาจควบคุมบังคับแก่นแท้ของเขา ซึ่งมันได้นำไปสู่ปัญหา”

– เดวิด เฮย์แมน อธิบายถึงแนวคิดของ เจ.เค.โรว์ลิ่ง (Inside the Magic: The Making of Fantastic Beasts and Where to Find Them หน้า 99)

ประวัติ

“แมรี่ ลู แบร์โบน เป็นสตรีหน้าตาดีจากรัฐทางตะวันตกตอนกลางของประเทศ สวมชุดกระโปรงแบบพวกพิวริตันสมัยทศวรรษ 1920 ดูสง่าและกระตือรือร้น”

– บทภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ ฉากที่ 7

25 ตุลาคม 1905 แมรี่ ลู แบร์โบน รับเลี้ยง ครีเดนซ์ แบร์โบน มาจากเออร์ม่า ดูการ์ด

6 ธันวาคม 1926 เมื่อเหตุการณ์ประหลาดที่ถนนและบ้านเรือนโดนทำลายด้วยสิ่งที่คล้ายควันสีดำและมีตาลุกโชน เธอก็อาศัยเหตุการณ์นี้ปลุกระดมเพิ่มสมาชิกเข้ากลุ่มเซเล็มที่สอง แต่การปลุกระดมให้คนเชื่อว่าแม่มดมีจริงก็ยังไม่มีผู้คนเข้าร่วมมากพอ เธอจึงต้องมองหาแนวทางที่จะปลุกระดมความเกลียดชังให้มากขึ้น ผ่านช่องทางที่จะสร้างความเชื่อถือให้กับกลุ่มของเธออย่างมหาศาล แมรี่ ลู จึงตัดสินใจที่จะขอความช่วยเหลือกับสำนักพิมพ์ใหญ่ของตระกูลชอว์ เธอได้ความช่วยเหลืออย่างดีจาก แลงดอน ชอว์ (ลูกชายคนเล็กของเฮนรี่่ ชอว์ ซีเนียร์) เขาเชื่อมั่นว่าความคิดของแมรี่ ลูเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เขาเชื่อตามเธอว่าแม่มดปะปนอยู่กับพวกเขาและเป็นภัยอันตรายที่แฝงเร้นอยู่ในคนปกติ แต่ความพยายามที่จะโน้มน้าวใจของเขาและเธอกับเฮนรี่่ ชอว์ นั้นไม่เป็นผลสำเร็จ ตรงกันข้ามเขามองว่าสิ่งที่กลุ่มเซเล็มที่สองทำอยู่เป็นเรื่องไร้สาระ และไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเลย

กระทั่งคืนเดียวกันนั้นระหว่างการแนะนำตัววุฒิสมาชิกแห่งนิวยอร์ก เฮนรี่่ ชอว์ จูเนียร์ ลูกชายคนโตของเฮนรี่่ ชอว์ ผู้ซึ่งกำลังจะได้รับตำแหน่งประธานาธิบดี ลูกชายคนโตของเขาก็เสียชีวิตลงด้วยพลังประหลาด (ฝีมือของครีเดนซ์) นั่นทำให้เขาหันมาสนใจคำของแลงดอน และตั้งต้นการเปิดโปงพ่อมดแม่มดจนเกิดแรงกระเพื่อมอย่างหนักในนิวยอร์ก แต่เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็ถูกลบความทรงจำออกไปจนหมดทั้งจากความช่วยเหลือจากแฟรงก์ นกทันเดอร์เบิร์ดของนิวท์ สคามันเดอร์ และจากความสามารถของมือปราบมารในการซ่อมแซมและเปลี่ยนความทรงจำโนแมจทั้งหมดเสียใหม่

แมรี่ ลู เสียชีวิตในวันที่ 7 ธันวาคม 1926 ด้วยฝีมือของครีเดนซ์ แบร์โบน ตอนที่เขาระเบิดพลังออบสคูรัสออกมา ร่างของเธอถูกกระแทกเข้ากับขื่อของโบสถ์และตกลงมาเสียชีวิต ใบหน้าของเธอตอนเสียชีวิตมีร่องรอยการถูกทำร้ายโดยออบสคูเรียลอย่างชัดเจน แชสทิตี้ แบร์โบน ลูกสาวบุญธรรมของเธอก็เสียชีวิตในเหตุการณ์นี้ด้วย

เกร็ดน่ารู้

  • แมรี่ ลู แบร์โบน ปรากฏตัวครั้งแรกในภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ แสดงโดย Samantha Morton
  • เสียงไทยของ แมรี่ ลู แบร์โบน ให้เสียงพากย์โดย คุณนิรมล กิจภิญโญชัย [อ้างอิง]