บทที่ 3 : คาถาเกราะวิเศษ (Shield Charm)

คาถาเกราะวิเศษ (Shield Charm)

คาถาสุดพื้นฐานสำหรับการประลองเวท คาถาเกราะวิเศษนี้จะปกป้องผู้ร่ายเวทจากคาถาโจมตีแทบทุกบท

คาถานี้คงไม่มีประโยชน์มากนักหากปราศจากการตอบสนองอย่างว่องไว และหนทางที่ดีที่สุดที่จะเรียนรู้ได้ก็คือการฝึกการสะท้อนกลับกับคำสาปจริง ๆ ที่สุดแล้วการต้องอยู่กับคำสาปหูกระตุก (Twitchy-Ears Hex) หรือคำแช่งขาปุยนุ่น (Jelly-Legs Jinx) ก็เป็นวิธีอันแสนยอดเยี่ยมที่จะทำให้เราตั้งอกตั้งใจกับการเรียนคาถาเพื่อใช้ป้องกันตัว

มีคาถาป้องกันหลากหลายบท แต่สำหรับบทที่จะใช้ในชีวิตประจำวัน นี่คือคาถาที่ให้ผลดีที่สุด การใช้คาถานี้ครั้งที่โด่งดังที่สุดเกิดขึ้นในปี 1484 ระหว่างการแข่งขันประลองยุทธ์บนหลังม้าในหมู่บ้านที่ป็อปเปิลตัน ประเทศอังกฤษ

ทัศนียภาพของเมืองป็อปเปิลตันมองเห็นได้จากปราสาทที่เอิร์ลแห่งพอนช์ลีย์ (Earl of Paunchley) เป็นเจ้าของ เอิร์ลคือเผด็จการจอมกดขี่ผู้ทำให้ชีวิตของชาวเมืองน่าอดสู เขาออกกฎลงโทษอย่างโหดเหี้ยมต่อความผิดหยุมหยิม เช่น เด็ก ๆ ที่โดนจับได้ว่ากินแอปเปิ้ลที่ตกจากต้นแอปเปิ้ลของเขาจะถูกเฆี่ยน หญิงสาวนางใดที่ไม่ยอมถอนสายบัวให้ต่ำพอเมื่อเขาเดินผ่านจะถูกบังคับให้มาเป็นทาสรับใช้ในปราสาท ชายใดที่กล้ามีปากมีเสียงหรือลุกขึ้นต่อต้านเอิร์ลจะถูกลากหายและไม่มีใครพบเห็นอีกเลย

วันหนึ่ง เอิร์ลได้จัดการแข่งขันประลองยุทธ์ระหว่างพลม้าที่สนามในบริเวณปราสาทของเขาซึ่งมีเหล่าชนชั้นสูงจากเมืองรอบ ๆ มาเยี่ยมชม เขาประกาศให้รับรู้โดยทั่วกันว่าทั้งหมู่บ้านจะต้องมาดูและร้องเชียร์เขาเพื่อสู้กับคู่แข่ง และไม่ยอมรับข้ออ้างใด ๆ ทั้งสิ้น

หนึ่งชั่วโมงก่อนการแข่งขันจะเริ่ม เด็กชายนามเอ็ดมันด์ แกดเดิลเกท (Edmund Gaddlegate) ที่เอิร์ลสั่งให้ทำหน้าที่แขวนป้ายและธงตกลงมาจากต้นไม้สูงในสนามของปราสาทและขาหัก แม่ของเขาส่งข่าวว่าเอ็ดมันด์ไม่สามารถเข้าร่วมชมการแข่งขันได้และให้เขาพักฟื้น

ทาสรับใช้ล่ำใหญ่สี่คนของเอิร์ลปรากฏตัวที่ประตูบ้านของเธอหลังจากนั้นเพียงไม่นาน และลากเธอพร้อมลูกชายมาที่ปราสาท เมื่อนั้น เอิร์ลได้บอกเธอว่า เพื่อลงโทษเธอที่หยาบคาย เธอต้องมองดูลูกชายถูกผูกติดกับม้าลงแข่งขันกับเขาและอัศวินคนอื่น ๆ ที่มาร่วมแข่งขัน อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเห็นว่าเอิร์ลอยากให้พวกเขาสู้กับเด็กชายตัวเล็กแถมยังบาดเจ็บ พวกเขาก็ถอนตัวจากการแข่งขันด้วยความรังเกียจ

ทั้งอายทั้งแค้น เอิร์ลผู้โหดร้ายจึงประกาศว่าหากไม่มีใครยอมทำ เขาจะแข่งกับเอ็ดมันด์ด้วยตัวเอง

ตอนนี้เองที่แม่มดคนหนึ่งในฝูงชน ฮันนาห์ ค็อกเกิลฟอร์ด (Hannah Cockleford) ตัดสินใจว่าถึงเวลาที่ต้องสอนบทเรียนแก่เอิร์ลหน่อยแล้ว ขณะที่เขาควบตะบึงม้าพุ่งเข้าใส่เด็กชาย พร้อมหอกที่หันปลายเข้าหาอกของเอ็ดมันด์ เธอก็ร่ายคาถาเกราะวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดในชีวิตขึ้นระหว่างเอิร์ลและเอ็ดมันด์ เอิร์ลและม้าของเขาชนโครมเข้ากับเกราะล่องหนของฮันนาห์และหงายหลังไป ม้าล้มทับเอิร์ลที่บี้แบนอยู่ใต้เสื้อเกราะของเขา

ช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์ผ่านไปหลายนาทีจนฝูงชนคิดว่าเอิร์ลได้ตายไปแล้ว ความผิดหวังล้นเหลือเมื่อร่างของเขาขยับอีกครั้ง แต่แล้วฝูงชนก็กลับมามีความสุขแทบจะทันที เมื่อเอิร์ลได้สติกลับคืนมา และหลังจากนั้นไปตลอดกาลเขาก็เชื่อว่าเขาเป็นลาชื่อเจ้าซีริลขนปุย (Hairy Cyril)

 ฮันนาห์ ค็อกเกิลฟอร์ด ผู้ก้าวออกมาเพื่อปกป้องมักเกิ้ลผู้บริสุทธิ์คือต้นแบบที่แท้จริงของพ่อมดแม่มดวัยเยาว์

วิธีการร่าย

การร่ายคาถาเกราะวิเศษคือ ‘โพรเทโก้ (Protego)’ จงเปล่งเสียงอย่างรวดเร็วและชัดเจน

ท่าทางในการร่าย

การขยับไม้กายสิทธิ์เพื่อร่ายคาถาเกราะวิเศษนั้นคือการขยับไม้ขึ้นสั้น ๆ (ดูภาพ L)