Author: P.T.Riddle

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง กระจกเงาแห่งแอริเซด เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เก่าแก่มาก ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นผู้สร้างมัน หรือมันมาอยู่ที่ฮอกวอตส์ได้อย่างไร มีการเล่าต่อกันว่าคณาจารย์ได้นำสิ่งประดิษฐ์ที่น่าสนใจนี้กลับมาจากการเดินทางของพวกเขา มันอาจมาอยู่ในปราสาทโดยบังเอิญเพราะพวกอาจารย์รู้วิธีใช้มัน หรือไม่ก็แค่ประหลาดใจกับมัน หรือไม่ก็เพราะเขาไม่เข้าใจมัน และหวังที่จะถามความเห็นของเพื่อนร่วมงานของพวกเขา กระจกเงาแห่งแอริเซดเป็นวัตถุเวทมนตร์ชิ้นหนึง ที่ดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นเพราะอารมณ์สนุกสนาน (หรืออาจเป็นความไร้เดียงสา หรืออันตรายก็ได้แล้วแต่จะคิด) เพราะในขณะที่มันแสดงอะไรก็ตามที่มากกว่ากระจกธรรมดาแสดงให้เห็น มันน่าสนใจมากกว่าที่จะมีประโยชน์ มีแค่ดัมเบิลดอร์เท่านั้นที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญยิ่งกับกระจกบานนี้ (ซึ่งเคยอ่อนกำลังและอยู่ในห้องต้องประสงค์มาเป็นศตวรรษ หรือก่อนที่เขาจะนำมันออกมาและใช้งานมัน) ทำให้มันกลายเป็นสุดยอดที่ซ่อน และด่านทดสอบสุดท้ายในการทดสอบจิตใจที่ไม่บริสุทธิ์ มีการจารึกบนกระจกว่า ‘erised stra ehru oyt ube cafru …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ชื่อเรียก ‘โพลเตอร์ไกสต์’ มีที่มาจากภาษาเยอรมัน แปลอย่างคร่าวๆ ได้ว่า ‘ผีที่น่าหนวกหู’ แม้จะไม่สามารถพูดได้อย่างแท้จริงว่ามันเป็นผีทั้งหมด โพลเตอร์ไกส์เป็นสิ่งล่องหนที่มีเอกลักษณ์ในการขยับสิ่งของ ปิดประตูโครมคราม สร้างเสียงดังโหวกเหวก และการเคลื่อนไหวที่น่ารำคาญ มีบันทึกถึงโพลเตอร์ไกสต์ไว้ในหลายวัฒนธรรม ทั้งยังมีความสัมพันธ์กับสถานที่ที่มีคนวัยเยาว์ โดยเฉพาะพวกวัยรุ่นอาศัยอยู่ คำอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆ ทั้งหมดเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติตลอดจนเรื่องทางวิทยาศาสตร์ เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ในอาคารที่คับคั่งไปด้วยพ่อมดแม่มดวัยรุ่น โพลเตอร์ไกสต์จะกำเนิดขึ้น ในทำนองเดียวกันคาดว่าผีโพลเตอร์ไกส์นั้นอาจน่าหนวกหูกว่า ชอบทำลายล้างมากกว่า และยากที่จะขับไล่มากกว่า เมื่อเกิดขึ้นในบ้านของมักเกิ้ลเป็นครั้งคราว เป็นที่แน่ใจว่า พีฟส์ เป็นผีที่มีชื่อเสียงในด้านไม่ดีและมีปัญหามากที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ ไม่เหมือนพวกเพื่อนส่วนใหญ่ของเขา …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ฮอกวอตส์ เป็นสถานที่ซึ่งมีผีสิงคับคั่งที่สุดในอังกฤษ (ทั้งๆที่เกาะอังกฤษทั้งเกาะเองก็ถือเป็นที่ๆ มีการพบเห็น และสัมผัสผีได้มากกว่าพื้นที่อื่นอยู่แล้ว) ปราสาทเป็นที่ปรารถนาสำหรับผี และพวกที่มีชีวิตก็ค่อนข้างจะใจกว้างกับวิญญาณบนเกาะ ออกจะชื่นชอบด้วยซ้ำไป ถึงแม้จะเคยได้ยินเกียรติศัพท์ต่างๆ นานา บ้านทั้งสี่ของฮอกวอตส์ แต่ละบ้านมีผีประจำบ้านของบ้านตัวเอง สลิธีริน โอ้อวดเรื่องบารอนเลือด ผู้ที่เต็มไปด้วยคราบเลือดสีเงิน ผีที่พูดน้อยที่สุดคือสุภาพสตรีสีเทา ผู้ที่มีผมยาวและสง่างาม บ้านฮัฟเฟิลพัฟ มีบาทหลวงอ้วนเป็นผีประจำบ้าน ผู้ซึ่งถูกฆาตรกรรม เพราะบาทหลวงแก่ๆ เริ่มสงสัยเรื่องความสามารถในการรักษาโรคฝีดาษด้วยการกระทุ้งชาวไร่ชาวนาด้วยไม้เท้า และกิจวัตรที่ไม่เหมาะสมของเขาในการดึงเอากระต่ายออกจากถ้วยศีลมหาสนิท แม้ปกติจะเป็นคนอ่อนโยน แต่บาทหลวงอ้วนยังคงไม่พอใจในความจริงที่ว่าเขาไม่เคยได้เป็นพระคาร์ดินัล บ้านกริฟฟินดอร์ เป็นบ้านของนิกหัวเกือบขาด …

คำว่า “เลือดบริสุทธิ์” หมายถึง ครอบครัวหรือบุคคลที่ไม่ใช่พวกเลือดมักเกิ้ล (ที่ไร้เวทมนตร์) แนวคิดนี้โดยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับซัลลาซาร์ สลิธีริน หนึ่งในสี่ผู้ก่อตั้งของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ ผู้รังเกียจการสอนให้กับผู้ที่เกิดจากมักเกิ้ล จนเป็นเหตุให้แตกแยกกับเพื่อนของเขาอีกสามคน และทำให้เขาลาออกจากโรงเรียน การเลือกปฏิบัติของสลิธีรินบนพื้นฐานการกำเนิดถูกพิจารณาและมองว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาด แนวทางที่ผิดแผกไปจากพ่อมดในยุคนั้น สิ่งตีพิมพ์ในสมัยนั้นชี้ว่า พวกที่เกิดจากมักเกิ้ลไม่ใช่แค่ได้รับการยอมรับ แต่ในหลายๆ ครั้งถูกพิจารณาว่ามีพรสวรรค์อย่างยิ่ง พวกเขาให้ชื่อที่แสดงถึงความรักใคร่แก่คนเหล่านี้ว่า “แม็กบ็อบ” (Magbob) (มีการโต้เถียงเกี่ยวกับที่มาของคำนี้ ดูเหมือนส่วนใหญ่จะมองว่าเป็นการ “ผุดขึ้น” ของเวทมนตร์จากที่ไหนสักแห่ง) ความเห็นของผู้วิเศษมีบางอย่างเปลี่ยนไปหลังจากบทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มด (International Statute of Secrecy) …

หลายคนที่เล่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับห้องแห่งความลับ (Harry Potter and the Chamber of Secrets) บทที่ 1 ช่วงเวลาที่ 1 ใน Pottermore กันไปแล้ว คงรู้สึกหงุดหงิดใจเล็กๆ ว่าทำไมห้องใต้บันไดที่แฮร์รี่ พอตเตอร์เคยอาศัยอยู่ ถึงถูกล็อกไว้ แล้วเข้าไปไม่ได้ คำตอบก็คือ “เพราะมันตั้งใจให้เราไปสะเดาะกลอนมันนั่นเอง” ^^ หากใครที่สำรวจพอตเตอร์มอร์แล้ว ในแถบข้อมูลส่วนตัว (หรือคลิกที่ตราประจำบ้านของเรา) …

ใครที่กำลังปรุงน้ำยาสรรพรสคงทราบดีว่า ส่วนผสมที่ต้องใช้ ซึ่งมีความสำคัญและเป็นหัวใจหลักก็คือ ชิ้นส่วนของคนที่เราจะแปลงร่าง แน่นอนว่าใน Pottermore น้ำยาสรรพรสที่ใช้ จะแปลงเป็นเด็กนักเรียนบ้านสลิธีริน และส่วนผสมที่ต้องใช้ ตามที่รายการระบุไว้ก็คือ “Slytherin Student Hair” และส่วนผสมหายากอื่นๆ ที่ไม่มีขายในร้านเครื่องยา วันนี้แอดมินจะมาเฉลยทุกส่วนที่ซ่อนของส่วนผสมเหล่านี้ครับ แล้วจะหา Slytherin Student Hair ได้จากที่ไหน? คุณสามารถหาเส้นผมของเด็กสลิธีรินได้ใน เล่มที่ 2 บทที่ 8 ช่วงเวลาที่ 2 (book …

หลังจากที่แฟนคลับของป้าโจ หรือ เจ.เค.โรว์ลิ่ง ได้พยายามสร้างแฟนเพจของเธอมาระยะหนึ่ง ล่าสุดทาง เจ.เค.โรว์ลิ่งก็ได้เปิดหน้าแฟนเพจ ใน facebook เป็นที่เรียบร้อยแล้ว คลิกที่นี่เพื่อรับชม พร้อมกันนี้ก็ได้มีการอัพเดตภาพใหม่ล่าสุดของ เจ.เค.โรว์ลิ่งขึ้นในหน้าเพจอีกด้วย ภายในระบุช่วงเวลาต่างๆ ในแต่ละปีของเธอไว้สำหรับแฟนๆ อีกด้วย สำหรับภาพถ่ายข้างต้นของ เจ.เค.โรว์ลิ่ง ถ่ายโดย © Debra Hurford Brown

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง แนวคิดเรื่อง ‘ภูตรับใช้ (familiar)’ นั้นมีอยู่ในคติชนอังกฤษมาหลายร้อยปีแล้ว ภูตรับใช้เป็นสัตว์ (หรือวิญญาณที่มีรูปร่างคล้ายสัตว์) ทำหน้าที่รับใช้แม่มดในเรื่องต่างๆ ทั้งคนรับใช้ ผู้นำสาร หรือแม้กระทั่งสายลับ ประวัติศาสตร์ของแม่มดได้กล่าวถึง ‘ภูตรับใช้’ ว่าสัตว์เหล่านี้ได้รับการยกย่องให้เป็นของขวัญอันเหนือธรรมชาติ และอาจเชื่อว่าเป็นปีศาจ (หรือซาตาน) ปลอมตัวมาด้วยซ้ำ ภูตรับใช้ในความรู้สึกแบบนั้นไม่ได้มีอยู่ในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ แม้ว่านักเรียนฮอกวอตส์จะได้รับอนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงไปโรงเรียนกับพวกเขา ทั้งแมวและหนู เราเห็นพวกมันที่นั่น เราพูดถึงมันอย่างแพร่หลายในฐานะสัตว์เลี้ยง สัตว์ที่ดูจะถูกมองว่าเหมือนภูตรับใช้ดั้งเดิมนี้ที่สุดในเรื่องคือ คุณนายนอร์ริส สัตว์อาศัยในปราสาทกับชายผู้ไร้เวทมนตร์คาถา อาร์กัส ฟิลช์ …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง สมัยที่ อ็อตตาไลน์ แกมโบล (Ottaline Gambol) ยึดรถไฟของมักเกิ้ลเพื่อใช้เป็นช่องทางใหม่ในการขนส่งนักเรียนฮอกวอตส์ เธอก็ได้จัดสร้างสถานีเล็กๆ ขึ้นในหมู่บ้านฮอกส์มี้ด หมู่บ้านของพ่อมดแม่มด ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของรถไฟ กระทรวงเวทมนตร์เชื่อมั่นว่าการเพิ่มจำนวนสถานีพ่อมดแม่มดใจกลางเมืองลอนดอน จะทำให้พวกมักเกิ้ลเพิกเฉยไม่สังเกตว่าเป็นเวทมนตร์ ทั้งๆ ที่เกิดอยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำ (เหมือนเห็นแต่คิดว่าตาฝาดไปเอง) อีวานเจอไลน์ ออร์พิงตัน (Evangeline Orpington) ผู้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ในปี 1849-1855 แก้ปัญหานี้ด้วยการเพิ่มชานชาลาที่ซ่อนไว้เข้าไปในสถานีรถไฟคิงส์ครอส ซึ่งพ่อมดแม่มดเท่านั้นที่จะเข้าไปได้ โดยรวมแล้วมันก็ทำงานได้ดี แม้ว่าจะมีปัญหาเล็กน้อยในช่วงหลายปีต่อมา อย่างพ่อมดแม่มดบางคนที่เผลอทำกระเป๋าเดินทางที่เต็มไปด้วยตำราเวทมนตร์เขี้ยวคม หรือตัวนิวท์ดองตกกระจายไปทั่วพื้นขัดเงาของสถานี …

แนวคิดของเจ.เค. โรว์ลิ่ง ฉันไม่ได้คิดค้นเรื่องศิลาอาถรรพ์ขึ้นมาเอง มันเป็นตำนานเล่าต่อกันมาซึ่งเคยเชื่อกันว่ามันเป็นความจริง และเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของการเล่นแร่แปรธาตุ คุณสมบัติของศิลาอาถรรพ์ของฉันเหมือนกับคุณสมบัติส่วนมากที่โบราณว่าไว้ ศิลาถูกเชื่อว่าสามารถเปลี่ยนโลหะให้เป็นทองได้ และยังใช้ผลิตยาอายุวัฒนะซึ่งจะทำให้คุณเป็นอมตะ นักเล่นแร่แปรธาตุที่แท้จริง – ผู้บุกเบิกของนักเคมีและนักฟิสิกส์ – เช่น เซอร์ไอแซค นิวตัน, นิโคลัส แฟลมเมล(ตัวจริง) อาจจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อเสาะหาวิธีที่จะสร้างมันขึ้นมา ศิลาถูกบรรยายว่าเป็นสีแดงและสีขาวในตำราเก่าๆหลายเล่ม สีเหล่านี้สำคัญในการรายงานของการเล่นแร่แปรธาตุ และมักถูกตีความให้มีความหมายทางสัญลักษณ์ ต้นฉบับภาษาอังกฤษ: https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/the-philosophers-stone