ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดถึงลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งของครอบครัววีสลีย์ ซึ่งทำให้เนื้อหาในตอนถ้วยอัคนีค่อนข้างจะยาว ก่อนที่สุดท้ายฉันจะตัดบทบาทของเธอออกไป จริงๆ แล้วฉันชอบลักษณะนิสัยของเธอ และไม่ต้องการจะเสียเธอไป แต่เพราะเธอไม่ทำในสิ่งที่ควรจะทำ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะได้ไปต่อ มาฟัลด้าเป็นลูกสาวของ ‘ลูกพี่ลูกน้องห่างๆ ที่เป็นนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์’ ซึ่งถูกกล่าวถึงในตอนศิลาอาถรรพ์ (ในเนื้อเรื่องนั้น รอนบอกแฮร์รี่ว่าเขาเป็นนักบัญชี (ศิลาอาถรรพ์ น.124) – ผู้แปล) นายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ผู้นี้เคยทำตัวหยาบคายกับนายและนางวีสลีย์มาก่อน แต่เมื่อเขาและภรรยา (ซึ่งเป็นมักเกิ้ล) ไม่สะดวกที่จะดูแลลูกสาวที่เป็นแม่มด พวกเขาจึงหวนกลับมาหาครอบครัววีสลีย์ เพื่อขอร้องให้พวกวีสลีย์ช่วยแนะนำมาฟัลด้าเข้าสู่ชุมชนผู้วิเศษ ก่อนที่เธอจะเริ่มเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ ครอบครัววีสลีย์ตกลงใจจะให้เธอมาอยู่ด้วยในช่วงฤดูร้อน รวมทั้งพาไปร่วมงานควิดดิชเวิลด์คัพด้วย แต่ทว่าที่ทำไปทั้งหมดนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าในทันที เมื่อนางวีสลีย์สงสัยว่าพ่อแม่ของมาฟัลด้าต้องการผลักไสเธอไปสักพักอย่างไม่ …
ฉันเขียนบทแรกของ ‘แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์’ ไว้หลายรูปแบบ และแบบสุดท้ายที่ฉันหมายตาเอาไว้ ก็ไม่ใช่แบบที่ฉันชื่นชอบมากที่สุดจากที่เขียนไว้ทั้งหมดหรอกนะ หลายๆ คนเคยบอกฉันว่ามันยากนะที่จะเอามาเปรียบเทียบกับส่วนอื่นๆ ที่เหลือในหนังสือ ปัญหาของบทแรก (และก็เป็นเหมือนๆ กันกับเล่มอื่นๆ ในหนังสือชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยทีเดียว) ก็คือฉันต้องให้ข้อมูลต่างๆ มากมาย โดยต้องเก็บบางอย่างไว้เป็นความลับด้วย อย่างในฉากที่คุณได้เห็นกันไปแล้ว ตอนที่โวลเดอมอร์เข้าไปในหมู่บ้านก็อดดริกส์โฮลโล่ และฆ่าครอบครัวพอตเตอร์ ฉันก็เขียนไว้หลายแบบมาก และในฉบับร่างฉบับแรกๆ ก็มีมักเกิ้ลคนหนึ่งเป็นผู้เปิดเผยที่อยู่ของครอบครัวพอตเตอร์ แต่สุดท้าย ในเรื่องราวที่ถูกปรับปรุงขึ้นมาอย่างที่ได้อ่านกัน กลายเป็นเพ็ตติกรูว์ที่เป็นฝ่ายทรยศเปิดเผยความลับนั้น ส่วนมักเกิ้ลน่ากลัวคนนั้นก็สูญหายไปจากเนื้อเรื่อง ส่วนฉบับร่างอื่นๆ …
ต้องออกตัวว่า ฉันเองไม่ค่อยพิศวาสแมวเท่าไรนัก จะว่าไป ฉันก็เหมือนแฮกริดนั่นล่ะ คือแพ้แมวและค่อนข้างรักใคร่พวกสุนัขมากกว่า แต่มันก็มีข้อยกเว้นอยู่บ้าง เพราะตอนที่ทำงานอยู่ลอนดอนในช่วงปลายทศวรรษ 1980 นั้น วันไหนที่แดดดี ๆ หน่อย ฉันมักออกไปหามื้อกลางวันทานที่ร้านในจัตุรัสใกล้ ๆ และที่นั่นจะมีแมวตัวใหญ่ขนฟูสีแดงส้ม ใบหน้าบู้บี้อย่างกับว่ามันเพิ่งวิ่งไปชนกำแพงมา เที่ยวเดินด้อม ๆ มอง ๆ ผู้คนที่ออกมารับแดดแถวนั้น ซึ่งฉันทึกทักเอาเองว่ามันน่าจะอาศัยอยู่แถวบ้านนั่นล่ะ แม้จะไม่เคยเสี่ยงหาเหตุให้ตัวเองภูมิแพ้กำเริบ แต่ฉันก็พบว่าตัวเองพอใจที่จะมองดูแมวตัวนี้อยู่ห่าง ๆ เสมอ เพราะมันมักดอมดมผู้คน ทำท่าเหยียดหยามคนนั้นคนนี้และไม่ยอมให้ใครลูบตัวมันเลย เมื่อฉันตัดสินใจจะสร้างแมวฉลาดเกินธรรมดาเป็นสัตว์เลี้ยงให้เฮอร์ไมโอนี่สักตัวหนึ่ง …
ฉันเกือบจะใช้บทเปิดเรื่องในลักษณะนี้มาแล้วทั้งใน ‘ศิลาอาถรรพ์’ (นั่นคือหนึ่งในหลาย ๆ บทเปิดเรื่องที่ถูกโยนทิ้งไป), ‘นักโทษแห่งอัซคาบัน’ แล้วก็ ‘ภาคีนกฟีนิกซ์’ แต่สุดท้ายแล้วก็นี่แหละ มันใช้ได้ดีสำหรับเล่ม 6 นี้ เพราะฉะนั้นมันจึงยังคงอยู่ในหนังสือ นั่นล่ะที่ฉันพยายามจะเล่าให้ฟัง แต่อยากให้รู้กันในทุก ๆ ครั้งที่คุณอ่านบทนั้น ว่ามันต้องใช้เวลากว่า 13 ปีเชียวนะ กว่าจะกลั่นบทเปิดเรื่องแบบนั้นออกมาได้
ใครก็ตามที่เคยอ่านหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ ทั้งฉบับอเมริกันและฉบับอังกฤษ จะสังเกตว่าบุคลิกลักษณะของ ดีน โทมัส ไม่ถูกกล่าวถึงในฉบับอังกฤษ ทั้งที่ฉบับอเมริกันได้บรรยายถึงเขาไว้ (ในบท “หมวกคัดสรร”) นั่นเป็นเพราะในฉบับอังกฤษถูกตัดส่วนนี้ออกไปโดยกองบรรณาธิการ บรรณาธิการของฉัน (เจ.เค.โรว์ลิ่ง) คิดว่าบทนั้นยาวเกินไป และตัดทุกอย่างที่เขาคิดว่าไม่จำเป็นออกไป อย่างไรก็ตาม เมื่อมันกลายเป็นการแสดงในภาพยนตร์แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ในแบบฉบับอังกฤษ ฉันได้บอกผู้กำกับคือคริส ว่าดีนเป็นชาวลอนดอนผิวดำ ที่จริงแล้วฉันคิดว่าคริสออกจะงงๆ อยู่เล็กน้อยกับปริมาณข้อมูลที่ฉันมี สำหรับคุณลักษณะปลีกย่อยเหล่านี้ ฉันมีข้อมูลที่เป็นปูมหลังของ ดีน โทมัส มากมาย …
หลังจากที่ปีที่ผ่านมา Sony และ Pottermore ได้ประกาศเปิดตัวเครื่องเล่นใหม่ Wonderbook ที่ใช้เล่นควบคู่กับ Playstation 3 โดยใช้ผลงานของ เจ.เค.โรว์ลิ่ง ในการเปิดตัวเครื่องเล่นใหม่นี้ในชื่อว่า Book of Spells ซึ่งเขียนขึ้นโดย มิรันดา กอซฮ็อก ตำราเล่มนี้มีอายุถึง 200 ปีเลยทีเดียว ล่าสุด เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ทาง Sony ก็ได้ประกาศเปิดตัวหนังสือมหัศจรรย์เล่มใหม่ ในชื่อ Book of Potions …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง บุคคลภายในภาพเหมือนของฮอกวอตส์นั้น สามารถพูดคุยหรือขยับไปมาจากภาพหนึ่งไปสู่อีกภาพหนึ่งได้ โดยพวกเขานั้นจะประพฤติตัวตามบุคคลต้นแบบ อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการโต้ตอบของเหล่าภาพเสมือนนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับทักษะฝีไม้ลายมือของจิตรกร แต่เป็นพลังอำนาจของพ่อมดแม่มดที่วาดขึ้นมาต่างหาก เมื่อรูปวาดวิเศษถูกซื้อไป จิตรกรพ่อมดแม่มดจะใช้เวทมนตร์กับผลงานของตน เพื่อให้มั่นใจว่ารูปเหล่านั้นจะขยับหรือประพฤติตนในทางที่ถูกต้อง พวกรูปภาพสามารถพูดประโยคประจำตัว หรือเลียนแบบท่าทางบุคคลในภาพได้ ด้วยเหตุนี้ รูปภาพของเซอร์คาโดแกน จึงท้าทายการสู้รบกับผู้คนต่างๆ, ตกจากหลังม้า และทำตัวใจร้อนไม่เหมาะสมตลอดเวลา นี่คือนิสัยของเซอร์คาโดแกน ที่พ่อมดจิตรกรผู้น่าสงสารคิด และได้วาดภาพเหมือนท่านเซอร์ขึ้นมา ในขณะที่รูปภาพสุภาพสตรีอ้วนยังคงดื่มด่ำปรนเปรอตัวเองไปกับอาหารชั้นเยี่ยม เครื่องดื่มเลิศรส และระบบรักษาความปลอดภัยขั้นสูงสุด ถึงกระนั้น ไม่มีรูปภาพเหมือนรูปใด ที่สามารถพูดคุยหรือพิจารณาเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว หรือแง่มุมซับซ้อนของบุคคลในภาพได้ …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ก๊อบสโตนคือเกมเก่าแก่ในโลกเวทมนตร์ที่ทำมาจากหินอ่อน ความแตกต่างที่สำคัญคือ เมื่่อคะแนนเป็นที่ยอมรับ หินที่ชนะจะพ่นของเหลวที่มีกลิ่นเหม็นใส่หน้าของผู้แพ้ ผู้เล่นจะเริ่มต้นเกมด้วยก๊อบสโตนทรงกลมสิบห้าอัน (ก๊อบสโตนจะขายเป็นชุดสามสิบลูก) และผู้ที่ชนะจะต้องยึดเอาหินของคู่แข็งไว้ไ้ด้ทั้งหมด แต่ส่วนใหญ่แล้ว (เหมือนที่ชื่อบอกไว้) มันสร้างขึ้นจากหิน แต่ก๊อบสโตนก็อาจจะสร้างจากโลหะมีค่าได้เหมือนกัน ผู้เชี่ยวชาญด้านการเล่นก๊อบสโตนสามารถเข้าแข่งขันในการแข่งขันระดับชาติและระดับประเทศได้ แต่มันเป็นกีฬาในโลกเวทมนตร์ที่มีผู้สนใจน้อย และไม่ได้รับการตอบรับดีเท่าไรนัก และบางครั้งผู้ที่ชอบเล่นเกมนี้ก็มีแนวโน้มไม่พอใจอีกด้วย ก๊อบสโตนได้รับการตอบรับดีเยี่ยมจากพ่อมดแม่มดวัยเด็ก แต่ว่าพวกเขาก็เติบโตและไม่ได้กลับมาสนใจเกมนี้อีก และหันมาให้ความสนใจในกีฬาควิดดิชเมื่อพวกเขามีอายุมากขึ้น สมาคมเกมก๊อบสโตนระดับชาติพยายามสรรหาการรณรงค์ เช่น ‘หันมาให้ความสนใจกับก๊อบสโตนอีกครั้ง’ แต่การเลือกใช้ภาพประกอบ (ผู้ชนะเลิศก๊อบสโตนระดับโลกคนปัจจุบันคือ เควิน ฮอพวูด (Kevin Hopwood) …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง บางทีอาจจะไม่มีนักเรียนคนไหน (แม้กระทั่ง แฮร์รี่ พอตเตอร์, รอน วีสลีย์, เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ และ ทอม ริดเดิ้ล) เคยสำรวจปราสาทและบริเวณรอบๆ ฮอกวอตส์อย่างละเอียดถี่ถ้วนและผิดกฎเหมือนกับสี่ผู้สร้างและเกี่ยวข้องกับการสร้างแผนที่ตัวกวน: เจมส์ พอตเตอร์, ซิเรียส แบล็ก, รีมัส ลูปิน และปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ เจมส์ ซิเรียส และปีเตอร์ ตอนแรกพวกเขาไม่มีความจำเป็นต้องออกไปสำรวจบริเวณโรงเรียนในตอนกลางคืนเลย (ส่วนหนึ่งคิดว่าเป็นการเล่นสนุก) แต่เพราะความต้องการของพวกเขาที่จะช่วยเหลือเพื่อนรักของพวกเขา …
เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ในช่วงปลายศตวรรษที่ยี่สิบ บริษัทนิมบัสเรสซิ่งบรูม (Nimbus Racing Broom) ครอบครองตลาด ไม้กวาดนิมบัส 2000 และนิมบัส 2001 ขายดีกว่าไม้กวาดชั้นยอดอื่น ๆ รวมกันถึงสามต่อหนึ่ง ทีมออกแบบไม้กวาดนิมบัสไม่ได้ตระหนักรู้เลยว่าไม้กวาดแข่งอันหนึ่งกำลังถูกพัฒนา เพื่อโค่นพวกเขาลงจากการเป็นที่หนึ่งซึ่งพวกเขาถือครองตำแหน่งมาตลอดสิบสองเดือนทันทีที่มันวางตลาด นั่นก็คือ ไฟร์โบลต์ ผลงานลับสุดยอดของ แรนดอล์ฟ สปัดมอร์ (Randolph Spudmore) ด้วยความชำนาญและนวัตกรรมใหม่ของผู้ออกแบบไม้กวาด แรนดอล์ฟ เป็นคนแรกที่เลือกใช้งานเหล็กโดยช่างฝีมือก็อบลิน (ประกอบไปด้วยที่วางเท้า ขาตั้ง …
