Category: Pottermore แปลไทย

ตำราคาถามาตรฐาน (ปี 1) (The Standard Book of Spells, Grade 1)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง การร่ายคาถาแตกต่างจากการแปลงร่างในเรื่องของวิธีการ: คาถาจะเพิ่มคุณสมบัติบางอย่างให้กับวัตถุหรือสิ่งมีชิวิต ขณะที่การแปลงร่างจะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นบางอย่างที่ต่างออกไปอย่างสมบูรณ์ คาถาบางคาถาไม่ยุ่งยากในการทำลาย และคาถามากมายเหล่านั้น คุณทราบดีว่าคาถาของพ่อมดวัยเยาว์จะค่อยๆ จางไปในแต่ละวันหรือแม้กระทั่งชั่วโมง มนตร์ดำเป็นที่รู้กันเรื่องโชคร้าย, คำสาป และคำแช่ง หนังสือเล่มนี้จะไม่สอนคาถาเหล่านี้ ความผิดพลาดในการเพ่งขณะร่ายคาถา สามารถทำให้เกิดผลข้างเคียงที่เจ็บปวด – ครั้งหนึ่งพ่อมดบารัฟฟิโอ้ ผู้ซึ่งออกเสียง ‘s’ แทนที่จะเป็น ‘f’ และพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นกับควายหนึ่งตัวบนอกเขา บางคาถาจะใช้การไม่ได้กับสัตว์ขนาดใหญ่ อย่างเช่น โทรลล์ หนังของมันจะหักล้างคาถาทั้งหมด เว้นแต่คาถานั้นจะมีอำนาจมากกว่า เนื้อหาต้นฉบับไม่ได้มีใน Pottermore …

คำสาปและการแก้คำสาป (Curses and Counter-Curses)

คำสาปและการแก้คำสาป (Curses and Counter-Curses) โดย ศาสตราจารย์วินดิคตัส วีรีเดียน ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับคำสาปและคำแช่ง เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง คาถาจี้เส้น: ชี้ไม้กายสิทธิ์ของคุณไปยังศัตรูแล้วตะโกนว่า “ทิทิลแลนโด้! (Titillando!)” คำแช่งผูกขา: ชี้ไม้กายสิทธิ์ของคุณไปยังศัตรูแล้วตะโกนว่า “โลโคมอเตอร์ มอร์ติส! (Locomotor Mortis!)” คำสาปผูกติดร่าง: ชี้ไม้กายสิทธิ์ของคุณไปยังศัตรูแล้วตะโกนว่า “เพ็ตตริฟิคัส โททาลัส! (Petrificus Totalus!)” คาถาผูกลิ้น: ชี้ไม้กายสิทธิ์ของคุณไปยังศัตรูแล้วตะโกนว่า “มิมเบิล วิมเบิล! …

แกนกลางของไม้กายสิทธิ์ (Wand Cores)

ข้อมูลและรายละเอียดต่อไปนี้ เป็นรายละเอียดของพลังและคุณสมบัติของสามแกนกลางของไม้กายสิทธิ์ที่เลือกใช้โดย การ์ริก โอลลิแวนเดอร์ ซึ่งเขาเขียนไว้ในสมุดบันทึกของเขา ในช่วงแรกๆ ของอาชีพนี้ ฉันได้เห็นพ่อของฉันพิถีพิถันเป็นอย่างมากกับการเลือกวัตถุดิบเพื่อมาเป็นแกนกลาง จวบจนถึงเวลาที่ฉันจะต้องรับช่วงต่ออาชีพนี้ ฉันก็ได้ถือคติในการเลือกเฟ้นแกนกลางคุณภาพดีเช่นกัน หลังจากผ่านมานานกับการทำไม้กายสิทธิ์ ด้วยประสบการณ์และความเชี่ยวชาญที่มี ทำให้ฉันได้ล่วงรู้ว่า แกนกลางที่ดีที่สุดนั้นมีอยู่สามชนิดด้วยกัน ซึ่งนั่นแหละ ไม้กายสิทธิ์ของโอลลิแวนเดอร์ส่วนใหญ่จะต้องทำมาจากแกนกลางทั้งสามนี้เท่านั้น อันประกอบไปด้วย ขนยูนิคอร์น เอ็นหัวใจมังกร และขนนกฟีนิกซ์ ทั้งสามอย่างนี้ต่างเป็นวัสดุที่หายากและมีราคาแพง และแน่นอนคุณภาพดีเยี่ยมด้วย มาถึงตรงนี้ ฉันอยากให้ผู้ที่อ่านทุกๆ คนรู้ไว้ว่า ไม้กายสิทธิ์นั้นจะมีอานุภาพประกอบด้วยสามสิ่ง นั้นคือชนิดของไม้ ชนิดแกนกลาง และประสบการณ์ของเจ้าของ …

การแต่งกาย (Clothing)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง พ่อมดแม่มดโดยมากเมื่ออยู่ในสังคมมักเกิ้ลจะเปิดเผยตัวตนต่อผู้อื่นด้วยการสวมใส่เครื่องแต่งกายสีม่วงและเขียว บ่อยครั้งที่ผสมทั้งสองสี อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้เป็นข้อกำหนดและไม่มีข้อผูกมัดว่าต้องกระทำแบบเดียวกัน พ่อมดแม่มดมากมายในชุมชนผู้วิเศษพอใจที่จะแต่งกายด้วยสีที่ตนเองชอบเมื่อต้องออกไปข้างนอกและอยู่ในโลกมักเกิ้ล หรือเลือกใช้สีดำเพราะเป็นสีที่มีประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเดินทางในยามค่ำคืน บทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มด (The International Statute of Secrecy) ได้วางแนวทางเกี่ยวกับการแต่งกายของผู้วิเศษในที่สาธารณะอย่างชัดเจน ไว้ดังนี้ เมื่อปะปนอยู่ในกลุ่มมักเกิ้ล ผู้วิเศษจำต้องแต่งตัวให้คล้ายคลึงกับเครื่องแต่งกายพื้นฐานของมักเกิ้ล ซึ่งจะต้องสอดคล้องใกล้เคียงเท่าที่เป็นไปได้กับแฟชั่นในวันนั้น เครื่องแต่งกายจะต้องเหมาะสมกับสภาพอากาศ ภูมิศาสตร์ในแต่ละท้องที่ และกาลสมัย ห้ามมิให้มีการปรับเปลี่ยนตามความพึงพอใจตนหรือปรับปรุงแก้ไขเพื่อสวมใส่ต่อหน้ามักเกิ้ล สำหรับข้อบังคับที่กล่าวมาข้างต้นนั้นคือกฎที่ผู้วิเศษมักละเมิดอยู่บ่อย ๆ พ่อมดแม่มดรุ่นใหม่มีแนวโน้มปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมมักเกิ้ลได้ดีเยี่ยม เพราะพวกเขายังเด็ก จึงมีความคิดที่เปิดกว้างเกี่ยวกับเรื่องนี้  …

บ้านฮัฟเฟิลพัฟ (Hufflepuff)

ยินดีด้วย ! ฉันคือพรีเฟ็ค เกเบรียล ทรูแมน (Gabriel Truman) ฉันมีความยินดีเป็นอย่างยิ่งในการต้อนรับเธอเข้าสู่บ้านฮัฟเฟิลพัฟแห่งนี้ สัญลักษณ์ของบ้านเราคือตัวแบดเจอร์ ซึ่งเป็นสัตว์ที่ชอบโดนคนอื่นดูถูกอยู่บ่อยๆ เพราะมันดำเนินชีวิตอย่างสงบเสงี่ยม แต่ถ้าหากมีอะไรไปลองดีกับมัน แบดเจอร์ก็จะสู้อย่างเกรี้ยวกราดถึงขนาดล้มสัตว์ที่ตัวโตกว่ามันได้เลยทีเดียว อย่างเช่น หมาป่า เป็นต้น สีประจำบ้านของเราคือ เหลือง และ ดำ ห้องนั่งเล่นของฮัฟเฟิลพัฟยังตั้งอยู่ใต้พื้นดินไปหนึ่งชั้น ซึ่งเป็นชั้นที่โรงครัวของฮอกวอตส์ตั้งอยู่ด้วยเช่นกัน เอาล่ะ ต่อไปจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่พวกเธอควรรู้เกี่ยวกับฮัฟเฟิลพัฟ บ้านของพวกเธอ อย่างแรกเกี่ยวกับตำนานที่มีมานานนมสำหรับสถานที่นี้ อย่างที่ทุกๆ คนรู้ …

บ้านสลิธีริน (Slytherin)

ขอแสดงความยินดี! ฉันพรีเฟ็ค เจ็มม่า ฟาร์เลย์ (Gemma Farley) และยินดีต้อนรับคุณเข้าสู่บ้านสลิธีริน สัญลักษณ์ของบ้านเราคือ งู ซึ่งเฉลียวฉลาดที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งมวล สีประจำบ้านของเราคือ สีเขียวมรกต และ สีเงิน ห้องนั่งเล่นรวมของเราซ่อนเร้นอย่างลึกลับอยู่ในคุกใต้ดินในปราสาท อย่างที่คุณจะได้เห็น คุณจะเห็นหน้าต่างที่มองออกไปเห็นทะเลสาบของฮอกวอตส์ เรามักเห็นปลาหมึกยักษ์ว่ายนํ้าผ่านมาบ่อยๆ และบางครั้งก็ยังมีสัตว์ที่น่าสนใจอีกมากมาย พวกเรามักรู้สึกว่าเวลาที่พวกเรานั่งเล่นในนี้มีกลิ่นอายของความลึกลับ และเหมือนอยู่ใต้นํ้า เอาล่ะ มีบางสิ่งที่คุณควรรู้เกี่ยวบ้านสลิธีริน และบางอย่างที่คุณควรจะลืม ประการแรกเลย คุณควรจะลืมเรื่องคนมักจะเข้าใจผิดก่อนเลย คุณอาจจะเคยได้ข่าวลือเกี่ยวกับบ้านสลิธีรินมากมาย ที่พวกเรานั้นเกี่ยวข้องกับศาสตร์มืด จะคบหากับคุณถ้าทวดของคุณเป็นพ่อมดที่มีชื่อเสียง หรืออะไรไร้สาระทำนองนั้น …

บ้านกริฟฟินดอร์ (Gryffindor)

ข้อความต้อนรับเวอร์ชั่นแรกสุด ยินดีด้วย! ฉัน เพอร์ซี่ วีสลีย์ พรีเฟ็คบ้านกริฟฟินดอร์ และฉันมีความยินดีอย่างมากที่จะต้อนรับเธอเข้าสู่บ้านกริฟฟินดอร์ของพวกเรา สัญลักษณ์บ้านของเราคือสิงโต หรือสัตว์ที่กล้าหาญที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งปวง สีประจำบ้านของพวกเราคือสีแดงเลือดหมูและทอง ห้องนั่งเล่นรวมของเราตั้งอยู่บนหอคอยกริฟฟินดอร์ เอาล่ะ นี่เป็นเรื่องค่อนข้างเข้าใจง่ายเลยทีเดียว กริฟฟินดอร์คือบ้านที่ดีที่สุดของฮอกวอตส์ เป็นบ้านที่รวมคนกล้าหาญและบ้าบิ่นที่สุด ยกตัวอย่าง อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ใช่เลย! ดัมเบิลดอร์ พ่อมดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเราเคยอยู่บ้านกริฟฟินดอร์ ถ้าเรื่องแค่นี้ฟังแล้วไม่น่าพอใจสำหรับพวกเธอ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรจะทำให้เธอฟังแล้วชอบใจน่ะนะฉันจะไม่รั้งเธออยู่นานหรอก สิ่งที่เธอต้องทำก็คือไปสำรวจเกี่ยวกับบ้านกริฟฟินดอร์เพิ่มเติม โดยเดินตามทางของแฮร์รี่ พอตเตอร์ และเพื่อนๆของเขา ที่ฉันบอกทางไปสู่หอนอนเมื่อกี้ ขอให้สนุกกับฮอกวอตส์ — เอ่อ แต่เธอจะผิดหวังกับมันได้ยังไงกัน ในเมื่อเธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบ้านที่ดีที่สุดในโรงเรียนแล้ว แปลโดย Feliona Bishop ข้อความต้อนรับเวอร์ชั่นที่ …

บ้านเรเวนคลอ (Ravenclaw)

ขอแสดงความยินดีด้วย! ฉัน โรเบิร์ต ฮิลยาร์ด (Robert Hilliard) พรีเฟ็คประจำบ้านเรเวนคลอขอต้อนรับเธอเข้าสู่บ้านเรเวนคลอ สัญลักษณ์ของพวกเราคือนกอินทรี ซึ่งหมายถึงความสามารถทะยานขึ้นฟ้าไปในที่ซึ่งผู้อื่นไม่สามารถไปถึงได้ สีประจำบ้านเราคือสีน้ำเงินและสีบรอนซ์ และผ่านที่เคาะประตูเข้าไปด้านในบนหอคอยเรเวนคลอ ก็คือห้องนั่งเล่นรวมของพวกเรานั่นเอง หน้าต่างแบบโค้งฝังลึกลงไปในห้องนั่งเล่นรวม หลังคาเป็นรูปโดม หากเธอมองผ่านหน้าต่างไปยังข้างล่าง เธอจะมองเห็นชั้นพื้นดินของโรงเรียนเกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น ทะเลสาบ ป่าต้องห้าม สนามควิดดิช และเรือนกระจก ไม่มีบ้านอื่นอีกแล้วที่จะมองเห็นวิวทิวทัศน์จับตาเช่นบ้านของพวกเรา ไม่ได้อยากจะโม้หรอกนะ แต่บ้านเรเวนคลอคือบ้านที่รวมเหล่าพ่อมดและแม่มดที่ฉลาดสุดเอาไว้ ผู้ก่อตั้งของเรา โรวีน่า เรเวนคลอ ให้ความสำคัญกับการศึกษาเล่าเรียนมากกว่าสิ่งอื่น พวกเราก็เช่นกัน พวกเรานั้นไม่เหมือนบ้านอื่นที่ต้องปิดผนึกประตูห้องนั่งเล่นเอาไว้ ประตูของห้องนั่งเล่นเราตั้งอยู่ที่เหนือสุดของบันไดวนแห่งหอคอยเรเวนคลอ มันไม่มีที่จับหรือลูกบิด มีแต่ที่เคาะประตูสลักรูปนกอินทรีสัมฤทธิ์ …

ยาแก้พิษ (Antidote to Common Poisons)

ยาแก้พิษชนิดนี้ เป็นยาที่ใช้สำหรับแก้พิษของการถูกกัดหรือต่อยจากสัตว์ ปรากฏในวิดีโอเกมแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ และเว็บไซต์ Pottermore ส่วนผสม บีซัวร์ 1 ก้อน สมุนไพรที่ใช้ในการปรุงยามาตรฐาน 2 หยิบมือ เขายูนิคอร์น ชิ้นเล็ก 1 ชิ้น ผลมิสเซิลโท 2 ผล วิธีปรุงยา นำหินบีซัวร์บดให้ละเอียด นำผงบีซัวร์ที่ได้ ใส่ลงในหม้อปรุงยา 4 ช้อน เติมสมุนไพรอีก 2 …

สี่สิบรายชื่อดั้งเดิม (The Original Forty)

สองสิ่งที่มีค่ามากที่สุดสำหรับฉัน คือสมุดบันทึกเล็กๆ ซึ่งบรรจุข้อมูลที่ฉันเขียนขึ้นด้วยลายมือ เกี่ยวกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ มีสิ่งที่ฉันเขียนไว้และไม่ได้ใช้ในหนังสือ แม้มันจะน่าใจหาย ที่มองข้ามบรรทัดเหล่านี้ไป หนึ่งในนั้นคือ รายชื่อนักเรียนสี่สิบคนที่เข้าเรียนพร้อมกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ (รวมถึง รอน และเฮอร์ไมโอนี่) พร้อมบ้านที่ถูกจัดสรรให้ กับสัญลักษณ์เล็กๆ ข้างชื่อ ที่อธิบายถึงกำเนิดของทั้งเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง ฉันจินตนาการว่ามีมากกว่า 40 คน ในแต่ละปีที่ฮอกวอตส์ ฉันคิดว่ามันมีประโยชน์ที่จะทำให้รู้ว่า สัดส่วนเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแฮร์รี่เป็นยังไง และมองชื่อที่ปลายนิ้วมือของฉันจะเคลื่อนไหวพาไปรอบๆ โรงเรียน ในเรื่องราวที่ค่อยๆ พัฒนาไปนั้น ฉันเปลี่ยนครอบครัวของรายชื่อเหล่านี้ ขณะที่มันไม่มีโอกาสได้หายใจในหนังสือเลย …