Asides

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง วันเกิด: 22 พฤศจิกายน ไม้กายสิทธิ์: ไม้เกาลัด ขนนกฟีนิกซ์, 11 1/2 นิ้ว, หวดได้เหมือนแส้ บ้านที่ฮอกวอตส์: ฮัฟเฟิลพัฟ ความสามารถพิเศษ: ผู้รอบรู้ด้านสัตว์วิเศษ, ปราศจากความกลัว พ่อแม่: พ่อเป็นพ่อมด, แม่เป็นแม่มด ครอบครัว: ไม่มีภรรยา, ไม่มีบุตร งานอดิเรก: สิ่งมีชีวิตแสนอันตรายเป็นทั้งงานและงานอดิเรกของเขา ซิลแวนัส เคทเทิ่ลเบิร์น (Silvanus Kettleburn) …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ผงฟลูได้รับการคิดค้นขึ้นโดย อิกเนเชีย ไวลด์สมิธ (Ignatia Wildsmith) ในช่วงศตวรรษที่สิบสาม การผลิตได้รับการควบคุมดูแลอย่างเข้มงวด ฟลู-พาว (Floo-Pow) เป็นบริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ผลิตผงฟลูแต่เพียงผู้เดียวในเกาะอังกฤษ บริษัทซึ่งมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในตรอกไดแอกอน ต่อให้มีใครไปเคาะหน้าประตูสำนักงาน ก็จะไม่มีเจ้าหน้าที่หรือใครคนไหนออกมาต้อนรับทั้งสิ้น ปัญหาการขาดแคลนผงฟลูไม่เคยได้รับรายงาน และไม่มีใครรู้ว่าแน่ชัดว่าใครเป็นผู้ผลิตมันขึ้นมา ราคาผงฟลูไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาร้อยปี ด้วยราคา 2 ซิกเกิ้ล ต่อหนึ่งช้อนตวง ทุกครัวเรือนของพ่อมดแม่มดจะมีผงฟลูไว้ติดบ้าน และมักเก็บไว้ในที่ใช้สอยได้สะดวกอย่างในกล่องหรือโถบนหิ้งเหนือเตาผิง ส่วนประกอบที่พิถีพิถันของผงฟลูเป็นความลับที่ถูกรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา มีผู้ทดลอง ‘ทำขึ้นเป็นของตัวเอง’ อย่างแพร่หลาย แต่ก็ล้มเหลว …

สำหรับบทความนี้ เป็นเหมือนบทความก่อนหน้าที่ผมเคยเขียนไปครับ เป็นเรื่องราวการนำเสนอเชิงสัญลักษณ์ที่ปรากฏในแฮร์รี่ พอตเตอร์ แน่นอนว่า คุกอัซคาบัน ก็เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ที่น่าสนใจ โดยเฉพาะรูปทรงของมันที่ปรากฏขึ้นในภาพยนตร์ แฮร์รี่ พอตเตอร์ และเนื่องจากมีพี่ท่านหนึ่งถามมา ก็เลยขอเขียนบทความนี้ ในมุมมองของผม กับสัญลักษณ์สามเหลี่ยม และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุกอัซคาบันนะครับ ซึ่งต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้คุยกับทางผู้ออกแบบจริงๆ แต่เป็นการตีความจากข้อมูลที่ศึกษาส่วนตัวครับ ซึ่งผลงานออกแบบคุกอัซคาบันตอนแรกนั้น ออกแบบโดย Andrew Williamson ซึ่งออกแบบไว้สำหรับภาค 3 แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน ภายหลังได้รับการปรับแต่งเพิ่มเติมโดย …

สำหรับพื้นที่ส่วนนี้ในเว็บไซต์เดิมของ jkrowling.com เป็นพื้นที่สำหรับแนะนำพ่อมดผู้มีชื่อเสียงในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ให้เราได้รู้จักกัน ซึ่งจะมาเดือนละครั้ง แม้เว็บเดิมจะปิดตัวไปแล้ว แต่โชคดีที่ยังพอมีเก็บไว้บ้าง แอดมินจึงขอนำมาแบ่งปันให้ได้ชมได้อ่านกันด้วยเลย โดยเนื้อหาจะแบ่งเป็นสองส่วนคือ ภาษาอังกฤษ และภาษาไทยครับ *เนื้อหาและรูปภาพที่นำมาจัดแสดง ไม่มีการปรับแต่งแก้ไขแต่อย่างใด เป็นการคัดลอกมาจากฐานข้อมูลเดิมในส่วนของ www.jkrowling.com/textonly/en/wotm.cfm ซึ่งปัจจุบันได้ปิดลงไปแล้ว ———– แฮร์รี่ พอตเตอร์ – Harry Potter (SPOILER WARNING) // พ่อมดประจำเดือน ตุลาคม 2007(1980 – …

เกี่ยวกับแอนิเมจัส ถ้าคุณเป็นแอนิเมจัส คุณจะเป็นสัตว์อะไร?เจ.เค.โรว์ลิ่ง: ฉันอยากเป็นตัวนาก มันเป็นสัตว์ที่ฉันชื่นชอบ มันคงเศร้ามากถ้าฉันเกิดกลายเป็นทากหรืออะไรอย่างอื่น — บทสัมภาษณ์ผ่านทาง Scholastic ปี 2000 เรื่องราวของแอนิเมจัส สอนในชั้นเรียนปีสามของฮอกวอตส์ ในวิชาแปลงร่าง (แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน บ.6) แอนิเมจัส คือคำเรียกพ่อมดแม่มดที่สามารถกลายร่างเป็นสัตว์ได้ตามใจชอบ ซึ่งการแปลงร่างเป็นสัตว์นั้นจะเปลี่ยนแปลงทั้งรูปร่าง การจดจำ ลักษณะภายในตามสัตว์นั้นๆ ไปด้วย มีการระบุไว้ว่า ครั้งหนึ่งพ่อมดแม่มดที่กลายร่างเป็นค้างคาว สมองของพวกเขากลับเล็กเท่าค้างคาวไปด้วย และนั่นทำให้ขณะที่เขากลายร่างเป็นค้างคาว พวกเขาก็หลงลืมว่าจะไปที่ไหนทันทีที่ออกบิน …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง สิ่งที่เรารู้จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และข้อพิสูจน์จากภาพพิมพ์แกะไม้ และการแกะสลักในสมัยก่อน นักเรียนของฮอกวอตส์จะต้องเดินทางมาที่โรงเรียนด้วยวิธีใดก็ได้ที่ทำให้พวกเขาดูไม่ธรรมดา บ้างก็ขี่ไม้กวาด (ยากลำบากเมื่อต้องขนหีบและสัตว์เลี้ยงมาด้วย) ขณะที่อีกกลุ่มยึดเอาเกวียนมาเสกเวทมนตร์เป็นพาหนะ ต่อมาก็กลายเป็นรถม้า บ้างก็อยากจะหายตัว (หลายครั้งเกิดผลกระทบที่เลวร้าย เพราะตัวปราสาทและพื้นดินได้รับการปกป้องด้วยคาถาต้านการหายตัว) ขณะที่เส้นทางอื่น ๆ ก็มีสัตว์วิเศษอยู่เป็นจำนวนมาก (อันที่จริง เป็นที่เชื่อกันว่าเธสตรอลที่อาศัยอยู่ในป่าต้องห้ามปัจจุบันและได้รับการฝึกฝนเพื่อใช้ลากจูงรถม้าจากสถานีฮอกส์มี้ด เป็นลูกหลานของเธสตรอลที่นักเรียนในอดีตใช้ขี่มาโรงเรียนเมื่อนานมาแล้ว) (เพิ่มเติมจาก Hogwarts: An Incomplete and Unreliable Guide) ไม่เพียงแต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเพราะการเดินทางด้วยเวทมนตร์ที่หลากหลาย ไม่ต้องพูดถึงพวกมักเกิ้ลที่มองเห็นพ่อมดแม่มดจำนวนมากเหาะเดินทางขึ้นไปทางเหนือเป็นประจำ มันยังเป็นความรับผิดชอบของพ่อแม่ที่ต้องส่งลูก ๆ …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ดาบของกริฟฟินดอร์ถูกสร้างมากว่าพันปีแล้ว โดยก๊อบลินช่างตีเหล็กผู้มากความสามารถที่สุดในโลกเวทมนตร์ ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้มันน่าหลงใหล ตัวดาบทำมาจากแร่เงินบริสุทธิ์ประดับด้วยทับทิม ซึ่งเป็นหินที่ใช้แทนกริฟฟินดอร์ ในนาฬิกาทรายที่นับแต้มของแต่ละบ้านที่ฮอกวอตส์ ชื่อของ ก็อดดริก กริฟฟินดอร์ ถูกสลักอยู่ใต้ด้ามของดาบนั่นเอง ดาบนั้นถูกสร้างเพื่อกริฟฟินดอร์โดยเฉพาะ โดยกษัตริย์แร้กนุ้กที่หนึ่ง (Ragnuk the First) ซึ่งมีไหวพริบที่สุดในหมู่ก๊อบลินที่เป็นช่างเงิน จึงทำให้เขาเป็นกษัตริย์ (ในวัฒนธรรมของก๊อบลิน ผู้คุมนั้นไม่ได้หมายความว่าจะทำงานน้อยกว่าคนอื่น แต่กลับต้องทำให้มีคุณภาพมากกว่า) เมื่อดาบเล่มนี้เสร็จ แร้กนุ้กรู้สึกอยากได้มันเป็นอย่างมาก จึงแสร้งทำเป็นว่ากริฟฟินดอร์ขโมยดาบเล่มนั้นไปจากเขา และส่งลูกสมุนออกไปเพื่อขโมยมันคืนมา แต่กริฟฟินดอร์ป้องกันตัวเขาเองด้วยไม้กายสิทธิ์ของเขา แต่เขาไม่ได้ฆ่าผู้ที่เข้ามาโจมตีเขาเลย ในทางกลับกัน …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์นั้นผีโปร่งแสง และเป็นเสมือนร่างพิมพ์สามมิติของพ่อมดแม่มดตายแล้วที่ปรารถนาจะอยู่บนโลกมนุษย์ (Mortal) ต่อไป ทว่ามักเกิ้ลนั้นไม่สามารถกลับมาเป็นผีได้ และพ่อมดแม่มดที่ฉลาดที่สุดมักเลือกที่จะไม่กลับมา เหมือนกับว่าพวกที่ยังสะสาง ‘ธุระติดค้างไม่เสร็จ’ อยู่ในรูปแบบนั้นเพราะความกลัว ความผิดหวัง ความเสียใจ ซึ่งปรากฏชัดในรูปแบบของความผูกพันต่อโลกแห่งวัตถุ (Material World)* ของผู้ที่ปฏิเสธจะเดินทางต่อไปยังอีกมิติหนึ่ง *โลกแห่งวัตถุ คือโลกที่รับรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัส คือทางตา หู จมูก ลิ้น และร่างกาย เป็นการเลือกด้านที่อ่อนแอของชีวิตบนโลก ผีถูกจำกัดในสิ่งที่พวกเขาจะสามารถสัมผัสได้ ไม่มีความสุขทางกายภาพ (จับต้องได้) …

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง น้ำยาสรรพรส นั้นเป็นอะไรที่ซับซ้อนและต้องใช้เวลาในการทำ มันเหมาะกับพ่อมดแม่มดที่มีความสามารถสูง มันสามารถทำให้ผู้ดื่มมีรูปลักษณ์คล้ายกับลักษณะทางกายภาพของอีกคนหนึ่งได้ สิ่งแรกที่พวกเขาต้องหาคือ ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายคนนั้น ที่พวกเขาต้องนำมาใส่ในหม้อปรุงยา (มันอาจจะเป็นอะไรก็ได้เช่น เล็บเท้า รังแค หรืออะไรที่แย่กว่านั้น แต่มักจะนิยมใช้เส้นผม) บางความคิดบอกว่าพ่อมดหรือแม่มดนั้น สร้างปีศาจด้วยส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเป็นความคิดที่โบราณอย่างหนึ่ง และยังพบอยู่ในความเชื่อพื้นเมือง และเหตุการณ์เหนือธรรมชาติในอีกหลายๆ วัฒนธรรม ผลของน้ำยาสรรพรสนั้นจะอยู่แค่ชั่วคราว ขึ้นอยู่กับว่ามันถูกต้มมาดีแค่ไหน ผลลัพธ์อาจจะอยู่ได้ตั้งแต่สิบนาทีจนถึงสิบสองชั่วโมง คุณสามารถเปลี่ยนอายุ เพศ และชนชาติได้ โดยแค่ดื่มน้ำยาสรรพรส แต่ไม่อาจข้ามสายพันธุ์ได้ ความจริงที่ว่าเฮอร์ไมโอนี่สามารถปรุงน้ำยาสรรพรสได้ตั้งแต่อายุสิบสองเป็นเครื่องยืนยันได้ถึงทักษะทางเวทมนตร์ที่โดดเด่นของเธอ เพราะมันเป็นน้ำยาที่แม่มดและพ่อมดผู้ใหญ่หลายคนหวาดหวั่นที่จะทดลองทำ …

 เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ห้องแห่งความลับซึ่งอยู่ใต้ดินนั้นสร้างขึ้นโดยซัลลาซาร์ สลิธีริน ซึ่งปราศจากการรู้เห็นจากเพื่อนสามผู้ก่อตั้งฮอกวอตส์ ห้องแห่งความลับถูกเชื่อว่าเป็นตำนานมาหลายศตวรรษ ความจริงที่ว่าข่าวลือเกี่ยวกับการมีอยู่ของห้องนี้มาอย่างยาวนานถูกเปิดเผยเมื่อสลิธีรินพูดถึงการสร้างห้องนั้น และคนอื่นๆ ที่เชื่อเขา หรือบางคนที่ได้รับอนุญาตจากเขาให้เข้าไป ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ผู้ก่อตั้งแต่ละคนต้องการจะยืนยันจุดยืนของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ นั่นคือ การเป็นโรงเรียนซึ่งดีที่สุดในโลก เป็นข้อตกลงที่พวกเขาจะสร้างบ้านของตัวเอง อย่างการเลือกตำแหน่งห้องนั่งเล่นรวมและหอพัก อย่างไรก็ตาม มีแค่สลิธีรินที่ต่างออกไป เขาสร้างอะไรที่มีความเป็นส่วนตัวมาก เป็นศูนย์รวมความลึกลับในโรงเรียน ซึ่งคนที่จะเข้าไปได้จะต้องมีแค่เขา และคนที่เขายอมให้เข้าไปได้เท่านั้น บางที เมื่อครั้งที่เขาได้สร้างห้องแห่งความลับนั้น สลิธีรินไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะใช้มันเป็นที่สอนเวทมนตร์ ซึ่งผู้ก่อตั้งอีกสามคนไม่ชอบใจ (ไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรกเกี่ยวกับการสอนวิชาศาสตร์มืด) อย่างไรก็ตาม เป็นที่แน่ชัดจากการตกแต่งห้องนั้น เมื่อตอนที่สลิธีรินสร้างเสร็จ …