Author: P.T.Riddle
รูปร่างลักษณะของนิฟเฟลอร์ ประเภทที่ ก.ว.ม. จัดไว้: XXX (พ่อมดที่มีความสามารถทั่วไปน่าจะรับมือได้) นิฟเฟลอร์เป็นสัตว์เลี้ยงพื้นเมืองอังกฤษ ตัวมีขนปุกปุย สีดำ จมูกและปากยาว อาศัยอยู่ตามโพรง และชื่นชอบของทุกอย่างที่เป็นประกายระยิบระยับ ก็อบลินมักเลี้ยงนิฟเฟลอร์ไว้ขุดหาสมบัติใต้พื้นดิน แม้จะมีนิสัยอ่อนโยนและน่ารักไม่น้อย แต่นิฟเฟลอร์ก็อาจเป็นตัวอันตรายที่ทำลายทรัพย์สินได้ และควรเลี้ยงเอาไว้นอกบ้าน นิฟเฟลอร์ทำรังอยู่ใต้ดิน ซึ่งอาจลึกถึงยี่สิบฟุต และจะออกลูกครอกละหกถึงแปดตัว สัตว์ประหลาดขนปุยสีดำที่มีจมูกยาวๆ จำนวนหนึ่ง ตีนหน้าของมันแบนอย่างน่าประหลาดจนเหมือนกับเสียม – แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับถ้วยอัคนี บ.28 น.613 ความสามารถทางเวทมนตร์ที่น่าทึ่งของนิฟเฟลอร์อยู่ที่กระเป๋าหน้าท้องของมัน …
ร้านขายไม้กายสิทธิ์ในฝรั่งเศส ที่ตั้งเลขที่ 36 Rue Girardon ใน Place Cachée ปารีส ประเทศฝรั่งเศส สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1614 เป็นร้านขายของช่างทำไม้กายสิทธิ์ชื่อ คอสเม่ อะคาฌอร์ (Cosme Acajor) (อ้างอิง Fantastic Beasts: The Crimes Of Grindelwald: Movie Magic หน้า 40) ตัวกล่องบรรจุไม้กายสิทธิ์ของร้าน เป็นกล่องปริซึมสามเหลี่ยมสวยงาม เท่าที่มีข้อมูลนั้น …
แม่มดสัญชาติอเมริกัน น้องสาวของพอร์เพนทีน่า โกลด์สตีน เธอเป็นแม่มดสาวที่มีความสามารถในการพินิจใจ ผ่านการได้ยินความคิดของผู้คน “เธอไม่ใช่แค่อ่านว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ขณะนั้น แต่เธออ่านตัวตนคุณ การเป็น ‘เลกจิลิเมนส์‘ หมายความว่าเธออ่านเรื่องราวทั้งหมดของตัวคุณได้ เธอเห็นความจริงทั้งหมดของคุณ และถ้าเธอส่องลึกเข้าไปได้ไกลพอ เธอก็สามารถไปได้ไกลสุดหล้า” – อลิสัน ซูโดล ให้สัมภาษณ์ถึงตัวละครของเธอ (อ้างอิง Pottermore) เกิด: 6 มกราคม 1903 แม่มดสัญชาติ: อเมริกัน สายเลือด: แม่มดเลือดผสม (อ้างอิงตามสถานะทางสายเลือดของทีน่า) พ่อแม่: เสียชีวิตแล้ว สังกัดโรงเรียนเวทมนตร์: …
เนื้อหาในบทความนี้รวมเนื้อหาจากบทละครเวที แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเด็กต้องคำสาป (Harry Potter and the Cursed Child) ซึ่งเขียนบทหลักโดย แจ็ก ทอร์น (Jack Thorne) และได้รับการอนุมัติเรื่องราวจาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ซึ่งแฟนๆ หลายคนไม่นับว่าเป็นเนื้อหาที่เชื่อถือได้เอาไว้ด้วย เครื่องย้อนเวลาเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่คิดค้นเป็นพิเศษขึ้นในกองปริศนาของกระทรวงเวทมนตร์อังกฤษ ค้นคว้าโดยศาสตราจารย์ซอล โครเกอร์ (อ้างอิงบทความ Time-Turner จาก Pottermore) “ตราบใดที่จิตใจของมนุษย์ยังไม่สามารถเข้าใจเรื่องของเวลาได้ ก็ยังไม่สามารถเข้าใจถึงความเสียหายซึ่งแน่ใจได้ว่าจะเกิดขึ้น หากเราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกฎของเวลา” …
การทำสัญญาทางเวทมนตร์ของคนสองคน ที่ใช้เลือดของทั้งคู่เป็นตัวเชื่อมโยงพันธะสัญญา การทำสัญญาเลือด ผู้ทำสัญญาทั้งสองคนจะใช้ไม้กายสิทธิ์กรีดมือของตนเอง จากนั้นใช้มือที่กรีดเลือดของทั้งคู่ผสานกันและกัน เมื่อเลือดของผู้ทำสัญญาเกี่ยวผสานกัน และภาชนะทำด้วยโลหะปรากฏขึ้นและครอบหยดเลือดทั้งสองหยดแห่งสัญญาไว้ การทำสัญญาเลือดก็เป็นอันสมบูรณ์ (บทภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์ ฉากที่ 73) เป็นไปได้ว่า หากภาชนะที่บรรจุเลือดของผู้ทำสัญญาถูกทำลาย สัญญาที่ทำไว้ก็จะสิ้นสุดลง อย่างไรก็ตามการทำลายหรือยกเลิกสัญญาเลือดจะทำได้อย่างไรยังไม่มีข้อสรุปแน่ชัด คนที่ทำสัญญาเลือด อัลบัส ดัมเบิลดอร์ และเกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ ทั้งคู่ได้ทำสัญญาเลือดร่วมกันในช่วงที่สนิทสนมกันตอนวัยรุ่น โดยทำสัญญาเลือดเพื่อยืนยันว่าทั้งคู่จะไม่ทำร้ายกันและกัน และนั่นทำให้ในเดือนมิถุนายน 1927 อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ไม่สามารถต่อต้านหรือต่อสู้กรินเดลวัลด์ได้ แม้จะถูกขู่บังคับจากทางกระทรวงเวทมนตร์ให้เขาลุกขึ้นสู้กับกรินเดลวัลด์ …
พ่อมดเลือดบริสุทธิ์ สัญชาติฝรั่งเศส จากตระกูลเลสแตรงจ์ บุตรชายของคอร์วุส เลสแตรงจ์ที่ 3 กับ เอ้กแลนไทน์ เลสแตรงจ์ (Eglantine Lestrange) สามีของลอรีน่า คามา (Laurena Kama) ซึ่งให้กำเนิดลูกสาวชื่อ ลีตา เลสแตรงจ์ หลังการเสียชีวิตของลอรีน่า เขาก็แต่งงานใหม่กับ คลารีส เทรมเบลย์ (Clarisse Tremblay) และให้กำเนิดลูกชายสุดที่รักชื่อเดียวกับเขา คอร์วุส เลสแตรงจ์ ที่ 5 …
พ่อมดผู้โด่งดัง ผู้มีสายเลือดบริสุทธิ์แห่งเซเนกัล (ประเทศซึ่งตั้งอยู่ในแอฟริกาตะวันตก) สามีเก่าของลอรีน่า คามา บิดาของยูซุฟ คามา ประวัติของมุสตาฟา คามา มุสตาฟา คามา สมรสกับ ลอรีน่า คามา แม่มดสายเลือดบริสุทธิ์ผู้งดงาม และให้กำเนิดลูกชายด้วยกันหนึ่งคนคือ ยูซุฟ คามา ในปี 1884 ในปี 1896 มุสตาฟา คามา ได้เสียภรรยาของเขาให้กับคอร์วุส เลสแตรงจ์ ที่สี่ พ่อมดผู้ใช้คำสาปสะกดใจพรากภรรยาของเขาไปเป็นภรรยาของตัวเอง หลังทราบข่าวการตายของภรรยา …
ต้นวิลโลว์จอมหวดเป็นต้นไม้เก่าแก่ล้ำค่าของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ มันได้รับการปลูกขึ้นในปี ค.ศ. 1971 ซึ่งเป็นปีที่ รีมัส ลูปินเข้าเรียน ต้นวิลโลว์จอมหวดถือเป็นต้นไม้ที่อันตรายอย่างยิ่งต้นหนึ่งของฮอกวอตส์ ใดๆ ก็ตามที่เข้าใกล้รัศมีที่กิ่งของมันสามารถหวดฟาดไปถึงจะถูกโจมตีจนกว่าจะแหลกละเอียด ตาย หรือรอดพ้นรัศมีโจมตีไป ไม่มีหลักฐานบ่งชี้ว่าใครเป็นผู้เสนอแนวคิดการปลูกต้นวิลโลว์จอมหวดไว้หน้าอุโมงค์เชื่อมไปเพิงโหยหวน แต่แผนรักษาความปลอดภัยและการอนุญาตให้มนุษย์หมาป่าเข้าเรียนได้นั้นเป็นความประสงค์ของอัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ในขณะนั้น (Pottermore) ไม่มีข้อมูลแน่ชัดว่าต้นวิลโลว์จอมหวดนี้ปลูกอย่างไร เพราะหากปลูกเพื่อป้องกันทางลับไปยังเพิงโหยหวน ต้นวิลโลว์จอมหวดต้องโตพร้อมสำหรับป้องกันไม่ให้ใครก็ตามเข้าใกล้ปากอุโมงค์ เพราะงั้นมันอาจถูกนำมาปลูกตั้งแต่ยังเป็นต้นอ่อนแล้วเสกให้มันเติบโต หรืออาจเอาต้นวิลโลว์ที่โตแล้วมาเสกให้มันหวดได้ หรือวิธีใดไม่มีระบุไว้แน่ชัด “ครูเคยบอกเธอเมื่อหลายเดือนก่อนว่า ต้นวิลโลว์จอมหวดปลูกในปีที่ครูเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ ความจริงก็คือ เขาปลูกมันเพราะครูมาเรียนที่ฮอกวอตส์” – รีมัส …
เพื่อประโยชน์สุขของคนส่วนใหญ่ (ซึ่งสลักอยู่บนหัวกะโหลกที่กรินเดลวัลด์ใช้เพื่อแสดงให้เห็นภาพนิมิตเป็นภาษาเยอรมันว่า “Für das Größere Wohl”) เป็นวลีที่มีจุดเริ่มต้นมาจากอัลบัส ดัมเบิลดอร์ และเกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ ในปี 1898 (เป็นปีที่ทั้งคู่พบกันครั้งแรก) โดยมีจุดประสงค์ในการใช้วลีดังกล่าวนี้เพื่อเปลี่ยนแปลงสภาพความเป็นอยู่ของผู้วิเศษที่ต้องหลบซ่อนจากมักเกิ้ล ให้มีอิสรภาพ และขึ้นมามีอำนาจเหนือมักเกิ้ล เพื่อปกครองผู้ที่ด้อยกว่า โดยใช้วลีดังกล่าวนี้เป็นข้ออ้างหลักในการปลุกระดม ซึ่งรวมถึงการล้มล้างกฎหมายปกปิดความลับนานาชาติของผู้วิเศษด้วย “รู้ไหมว่า ‘เพื่อประโยชน์สุขของคนส่วนใหญ่’ น่ะ กลายเป็นคำขวัญของกรินเดลวัลด์ไปเลย ถึงบาธิลดาจะคิดว่าเป็นเรื่องเล่นๆ ก็เถอะ เวลาทำเรื่องชั่วร้ายอะไร เขาก็จะยกคำนี้เป็นข้ออ้าง และ…ถ้าดูจากจดหมายนั่น… ดูเหมือนดัมเบิลดอร์เป็นคนออกความคิดนี้ให้เขาเองด้วย …
บันตี้เป็นแม่มดผู้ช่วยดูแลสัตว์วิเศษของนิวท์ สคามันเดอร์ บุคลิกลักษณะ บันตี้เป็นผู้หญิงพื้นๆ ที่คลั่งไคล้เกี่ยวกับสิ่งชีวิตมากมาย และรักนิวท์ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง (บทภาพยนตร์สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์ ฉากที่ 33 น.54) ประวัติของบันตี้ เธอเป็นแม่มดที่มีชีวิตอยู่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ในวันเสาร์ที่ 19 มีนาคม 1927 บันตี้ได้พบกับนิวท์ สคามันเดอร์ ในงานเปิดตัวและแจกลายเซ็นหนังสือ สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ ของเขา ที่ร้านตัวบรรจงและหยดหมึกในตรอกไดแอกอน (อ้างอิง หนังสือ The Archive of Magic: …
