Category: Pottermore

สถาบันเดิร์มสแตรงก์ (Durmstrang Institute)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง เดิร์มสแตรงก์ (Durmstrang) เดิร์มสแตรงก์เป็นโรงเรียนสำหรับพ่อมดแม่มดวัยเยาว์ที่มีชื่อเสียงไม่ค่อยสู้ดีนัก และเป็นที่รู้กันดีว่าให้ความสำคัญกับการสอนศาสตร์มืดอย่างมาก แต่เดิมนั้น เดิร์มสแตรงก์มีชื่อเสียงในแง่ลบที่สุดในบรรดาโรงเรียนเวทมนตร์ทั้งสิบเอ็ดโรงเรียน แม้จะไม่สมควรได้รับชื่อเสียงนี้เท่าไหร่ มันเป็นความจริงที่ว่าเดิร์มสแตรงก์ โรงเรียนที่ผลิตพ่อมดแม่มดเก่งกาจหลายคนออกมานั้น เคยตกอยู่ภายใต้การดูแลของพ่อมดที่ภักดีจนน่าสงสัย หรือมีเจตนามุ่งร้ายถึงสองหนในประวัติศาสตร์ รวมไปถึงอดีตนักเรียนเดิร์มสแตรงก์ที่สร้างชื่อเสียงอันเลวทรามให้กับโรงเรียนอีกด้วย ชายคนแรกในบรรดากลุ่มคนที่ไม่น่าอภิรมย์เหล่านั้น คือ ฮาร์แฟงก์ มุนเธอร์ (Harfang Munter) ผู้เข้าควบคุมโรงเรียนหลังการเสียชีวิตของผู้ก่อตั้งโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์ เนริดา วุลชาโนวา (Nerida Vulchanova) แม่มดผู้ยิ่งใหญ่แห่งบัลแกเรียอย่างมีเงื่อนงำ มุนเธอร์ได้สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์ด้วยการฝึกสอนการต่อสุ้ตัวต่อตัว และเวทมนตร์การต่อสู้ทุกแขนง ซึ่งปัจจุบันยังคงนับว่าเป็นหนึ่งในหลักสูตรที่โดดเด่นและน่าประทับใจ …

มนุษย์หมาป่า (Werewolves)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง มนุษย์หมาป่านั้นมีอยู่ทั่วโลก และเป็นเสมือนสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำในสังคมผู้วิเศษซึ่งมักเป็นแหล่งกำเนิดมนุษย์หมาป่า เนื่องจากพ่อมดแม่มดที่เกี่ยวข้องกับการล่าหรือศึกษาสัตว์เหล่านี้มีความเสี่ยงที่จะโดนทำร้ายมากกว่ามักเกิ้ลทั่วไป ในคริสต์ศตวรรษที่สิบเก้า ผู้รอบรู้ด้านมนุษย์หมาป่าชาวอังกฤษศาสตราจารย์มาร์โลว ฟอร์แฟง (Professor Marlowe Forfang) ได้จัดทำงานวิจัยชิ้นแรกซึ่งมีเนื้อหาครอบคลุมเรื่องพฤติกรรมของเหล่ามนุษย์หมาป่า โดยพบว่ามนุษย์หมาป่าเกือบทั้งหมดที่เขาทำการศึกษาและซักถามเป็นผู้วิเศษซึ่งถูกกัด นอกจากนั้นเขายังได้รู้จากมนุษย์หมาป่าด้วยว่ามักเกิ้ล ‘รสชาติ’ ต่างออกไปจากผู้วิเศษและมีแนวโน้มว่าจะเสียชีวิตจากบาดแผล ในขณะที่พ่อมดและแม่มดจะรอดชีวิตจนกลายเป็นมนุษย์หมาป่า นโยบายของกระทรวงเวทมนตร์เกี่ยวกับมนุษย์หมาป่านั้นเลอะเทอะและไร้ประสิทธิภาพมาโดยตลอด ในปี 1637 มีการร่างและออกระเบียบการควบคุมพฤติกรรมมนุษย์หมาป่า ซึ่งเป็นระเบียบที่มนุษย์หมาป่าควรจะลงนามยินยอมไม่จู่โจมทำร้ายผู้ใดและขังตัวเองไว้อย่างแน่นหนาทุก ๆ เดือน  ทว่าไม่น่าประหลาดใจนักที่ไม่มีใครมาลงนามในระเบียบควบคุมพฤติกรรมนี้ เนื่องจากไม่มีใครเตรียมพร้อมจะเดินดุ่ม ๆ เข้าไปในกระทรวงและยอมรับว่าตนคือมนุษย์หมาป่า นี่เป็นปัญหาเดียวกับที่จะเกิดขึ้นกับหน่วยลงทะเบียนมนุษย์หมาป่าในเวลาต่อมา …

ค้นหาหนังสือ “Book of Potions” ในห้องสมุดฮอกวอตส์

ก่อนหน้าที่เราเคยกล่าวถึงข่าวการเปิดตัว Wonderbook เล่มใหม่ที่ใช้ชื่อว่า Book of Potions ล่าสุดเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2013 ที่ผ่านมา ทางเว็บไซต์ Pottermore ก็ได้ออกมาปล่อยการสำรวจไอเทมใหม่ล่าสุด กับการสำรวจหนังสือ Book of Potions ในเขตหวงห้ามของห้องสมุดฮอกวอตส์ ซึ่งจะให้คุณได้พบกับคลิปโปรโมต Book of Potion อีกด้วย! สำหรับ ตำราปรุงยา หรือ Book of Potions เล่มนี้ …

สี (Colours)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง พ่อมดแม่มดมักจะเปิดเผยตัวต่อพวกเดียวกันในที่สาธารณะด้วยการสวมเสื้อผ้าสีม่วงหรือสีเขียว บางครั้งก็สวมทั้งสองสีผสมกันในอังกฤษ (และส่วนใหญ่ของยุโรป) สีม่วงหมายถึงผสมผสานระหว่างความสูงส่งและศาสนา การย้อมเสื้อผ้าสีม่วงซึ่งมีราคาสูง ครั้งหนึ่งเคยถูกสวมใส่โดยผู้ที่สามารถซื้อหาได้เท่านั้น ตามธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบต่อกันมา แหวนของบิชอป (Bishop; หัวหน้าบาทหลวง) จะทำด้วยอเมทิสต์ (Amethyst) ซึ่งเป็นอัญมณีสีม่วง ส่วนสีเขียวในสหราชอาณาจักรนั้น ถูกใช้มายาวนานเพื่อสื่อถึงความเชื่อมโยงเกี่ยวกับเวทมนตร์หรือสิ่งเหนือ ธรรมชาติ ผู้ที่เชื่อถือโชคลางกล่าวไว้ว่าควรจะสวมใส่เสื้อผ้าสีนี้ด้วยความระมัด ระวัง เพราะสีเขียวเป็นสีที่เหมาะสมกับเทพธิดา เนื่องจากเชื่อกันว่าเหล่าเทพธิดาเป็นผู้ครอบครองสีนี้ นอกจากนี้ยังไม่ควรสวมเสื้อผ้าสีเขียวในงานแต่งงาน เพราะจะเป็นการเพิ่มความสัมพันธ์ระหว่างเคราะห์ร้ายและความตาย สีเขียวเป็นสีของเวทมนตร์ฝ่ายมืดขั้นสูง เป็นสีของตรามาร เป็นสีของน้ำยาเรืองแสงที่โวลเดอมอร์ใช้ซ่อนหนึ่งในฮอร์ครักซ์ของเขา เป็นสีของคาถาและคำสาปศาสตร์มืดต่างๆ และยังเป็นสีของบ้านสลิธิรีนอีกด้วย …

กุญแจนำทาง (Portkeys)

กุญแจนำทางเป็นวัตถุซึ่งถูกใช้ในการขนส่งพ่อมดแม่มดคนเดียวหรือหลายคนจากสถานหนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งในช่วงเวลาที่จัดเตรียมไว้ล่วงหน้า กุญแจนำทางอาจจะทำจากวัตถุใดก็ได้ แต่โดยทั่วไปจะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครมายุ่งหรือรบกวน เพื่อไม่ให้กระตุ้นความสนใจของมักเกิ้ลที่อยากจะหยิบสิ่งของเหล่านี้มาเล่น เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง พ่อมดแม่มดที่ไม่สามารถหายตัวได้ (หมายถึงการทำให้ร่างกายหายไปและปรากฏขึ้นมาใหม่ตามใจนึก) ซึ่งต้องการเดินทางในเวลากลางวัน (หมายความว่าการเดินทางโดยใช้ไม้กวาด เธสตรอล รถเหาะได้ และมังกรนั้นไม่เหมาะ) หรือพ่อมดแม่มดที่ต้องการเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางที่ไม่มีเตาผิง (ซึ่งการใช้ผงฟลูก็จะไร้ประโยชน์) จะต้องหันไปพึ่งพากุญแจนำทางแทน วัตถุที่ไม่มีชีวิตเกือบทั้งหมดสามารถเปลี่ยนเป็นกุญแจนำทางได้ การเสกคาถาครั้งหนึ่งจะทำให้วัตถุนั้นนำพาใครก็ตามที่จับมันไว้ไปยังจุดหมายปลายทางที่เตรียมไว้ล่วงหน้า นอกจากนี้ กุญแจนำทางอาจถูกเสกให้ขนส่งผู้ที่จับมัน (ทั้งคนเดียวและหลายคน) ไปตามเวลาที่กำหนดไว้ ในกรณีนี้ การมาถึงและการออกเดินทางของพ่อมดแม่มดจำนวนมากๆ อาจทำให้ดูน่าสงสัย ยกตัวอย่างเหตุการณ์เช่น การจัดการแข่งขันควิดดิชเวิลด์คัพ ซึ่งเกิดขึ้นได้ด้วยการละเมิดกฎความปลอดภัยเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อการปกปิดความลับมีความสำคัญสูงสุด …

เครือข่ายฟลู (The Floo Network)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง เครือข่ายฟลูถูกใช้งานอย่างนานหลายศตวรรษ แม้ว่ามันจะไม่สะดวกสบาย แต่ก็มีข้อดีมากมาย ประการแรกที่แตกต่างจากไม้กวาดบินก็คือ เครือข่ายสามารถใช้งานได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะละเมิดบทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมดแม่มด  ประการที่สอง เมื่อเทียบกับการหายตัวแล้ว โอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสนั้นเกิดขึ้นได้น้อยหรือแทบไม่เคยเกิดขึ้นเลย  ประการที่สาม มันสามารถใช้ในการขนส่งเด็ก ผู้สูงอายุ และผู้ทุพพลภาพได้ เกือบทุกครัวเรือนของพ่อมดแม่มดมีการเชื่อมโยงกับเครือข่ายฟลู ขณะเดียวกันเผาติงพวกนี้ก็อาจเกิดการติดขัดได้ด้วยการใช้เวทมนตร์ง่ายๆ การเชื่อมต่อเครือข่ายฟลูต้องได้รับการอนุญาตจากกระทรวงเวทมนตร์ เพื่อวางระเบียบการใช้บริการเครือข่ายฟลู และป้องกันไม่ให้เกิดการเชื่อมต่อกับเตาผิงของมักเกิ้ลโดยมิได้ตั้งใจ (แม้การเชื่อมต่อชั่วคราวจะสามารถทำได้ในกรณีฉุกเฉิน) นอกจากนี้ยังมีเตาผิงเป็นพันเตาทั่วเกาะอังกฤษที่เชื่อมต่อเครือข่ายฟลู รวมไปถึงกระทรวงเวทมนตร์ ร้านค้าเวทมนตร์ และโรงแรมต่างๆ โดยทั่วไปแล้วเตาผิงของฮอกวอตส์ไม่ได้ถูกเชื่อมต่อไว้ แต่ก็มีโอกาสหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้นที่ความปลอดภัยถูกทำลาย เพียงเพราะความไม่รู้ของเจ้าหน้าที่ แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะมีความน่าเชื่อถือแต่ความผิดพลาดก็สามารถเกิดขึ้นได้ การพูดชื่อของจุดหมายปลายทางด้วยเสียงที่ดังและชัดเจนในขณะที่กำลังเข้าไปในเปลวไฟของผงฟลูนั้น …

รีมัส ลูปิน (Remus Lupin)

รีมัส ลูปิน เป็นอาจารย์สอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดในปีที่สามของแฮร์รี่ พอตเตอร์ ที่ฮอกวอตส์ เขามีผมสีน้ำตาลอ่อน ซึ่งมีสีเทาแซมอยู่ประปราย และมักจะสวมเสื้อคลุมเก่าๆ เขาเป็นคนใจดีและเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักเรียน เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง วันเกิด : 10 มีนาคมไม้กายสิทธิ์ : ไม้ไซเปรส, ขนยูนิคอร์น ยาวสิบเศษหนึ่งส่วนสี่นิ้ว ยืดหยุ่นได้บ้านที่ฮอกวอตส์ : กริฟฟินดอร์ความสามารถพิเศษ : มีพรสวรรค์อย่างมากในการป้องกันตัวจากศาสตร์มืด, เป็นมนุษย์หมาป่าชาติกำเนิด : พ่อเป็นพ่อมด, แม่เป็นมักเกิ้ลชีวิตครอบครัว : …

กิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต (Gilderoy Lockhart)

กิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต พ่อมดเจ้าของงานเขียนหลายเล่ม ผู้มีรอยยิ้มกว้าง ฟันขาวสดใส และผมบลอนด์พลิ้วโบกสะบัด เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง วันเกิด: 26 มกราคม ไม้กายสิทธิ์: ไม้เชอรี่ แกนกลางเอ็นหัวใจมังกร ยาว 9 นิ้ว บิดงอได้ง่าย บ้านที่สังกัดในฮอกวอตส์: เรเวนคลอ ความสามารถพิเศษ: เชี่ยวชาญการใช้คาถาลบความทรงจำ และเป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผมที่มีส่วนผสมของไข่แดงจากไข่ตัวออคคามี่* ซึ่งการันตีว่าช่วยทำให้เส้นผม ‘เงาสว่าง งามระยับ’ (แชมพูนี้ใช้ได้ผลจริง แต่ค่อนข้างอันตรายและใช้ต้นทุนสูงเกินไปสำหรับการผลิตขายเป็นจำนวนมาก) ข้อมูลทางสายเลือด: …

คาถาผู้พิทักษ์ (Patronus Charm)

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง คาถาผู้พิทักษ์เป็นคาถาป้องกันที่มีชื่อเสียงที่สุด (และเป็นที่รู้กันว่าเสกได้ยากมาก) จุดมุ่งหมายคือการสร้างผู้คุ้มครองหรือผู้พิทักษ์ ซึ่งเป็นรูปร่างของสัตว์ที่มีสีขาวเงิน รูปร่างที่แท้จริงของผู้พิทักษ์จะยังไม่ชัดเจน จนกว่าจะร่ายคาถาได้เป็นผลสำเร็จ นอกจากจะเป็นหนึ่งในคาถาป้องกันที่มีพลังอำนาจมากที่สุด ซึ่งรู้กันดีในหมู่ผู้วิเศษ คาถาผู้พิทักษ์ยังถูกใช้ส่งสารระหว่างผู้วิเศษอีกด้วย ในฐานะที่เป็นพลังทางด้านเวทมนตร์แห่งความสุขและความหวัง ที่สามารถใช้ป้องกันตัวได้อย่างสมบูรณ์ (การรำลึกถึงความทรงจำซึ่งเป็นเรื่องดีๆ เป็นสิ่งสำคัญในการสร้างสิ่งเหล่านี้) มันจึงเป็นคาถาเดียวเท่านั้นที่ใช้ได้ผลดีในการต่อสู้กับผู้คุมวิญญาณ พ่อมดและแม่มดส่วนใหญ่ไม่สามารถสร้างผู้พิทักษ์ได้ และการสร้างผู้พิทักษ์ได้ โดยทั่วไปถือว่าเป็นเครื่องหมายของความสามารถทางเวทมนตร์ขั้นสูง พ่อมดแม่มดบางคนอาจสร้างผู้พิทักษ์ที่ไม่มีรูปร่างได้ โดยมีลักษณะคล้ายกลุ่มก้อนของไอน้ำหรือหมอกบาง ๆ สีเงิน บางครั้งพ่อมดแม่มดก็เลือกสร้างผู้พิทักษ์ที่ไม่เป็นรูปร่างด้วยความตั้งใจ เมื่อพวกเขาต้องการอำพรางรูปร่างที่แท้จริงของมัน (ตัวอย่างเช่น รีมัส ลูปิน ซึ่งเกรงว่าผู้พิทักษ์ที่มีรูปร่างจะเปิดเผยให้รู้ว่าเป็นผู้พิทักษ์ของเขามากจนเกินไป) …

เครื่องย้อนเวลา (Time-Turner) โดย เจ.เค.โรว์ลิ่ง

เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง แม้ว่าจะมีเรื่องราวในจินตนาการของมักเกิ้ลหลายๆ เรื่องกล่าวถึงเรื่องนี้ (เครื่องย้อนเวลา) แต่การเดินทางข้ามเวลาก็ยังคงเป็นไปได้ในขอบเขตที่จำกัดเท่านั้นแม้แต่ในโลกเวทมนตร์ ขณะเดียวกันเรื่องราวของเครื่องย้อนเวลาก็ยังถูกปกปิดเป็นความลับอย่างยิ่ง – การสืบเสาะหาข้อเท็จจริงก็ยังคงทำอยู่อย่างต่อเนื่องในกองปริศนา – และปรากฏว่าเวทมนตร์สามารถพาคุณย้อนกลับไปได้แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้น ตามที่ศาสตราจารย์ซอล โครเกอร์ (Professor Saul Croaker) ผู้ซึ่งใช้เวลาทั้งหมดในหน้าที่การงานที่กองปริศนา เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเวลากับเวทมนตร์กล่าวไว้: ‘จากผลการสืบค้นข้อเท็จจริงของเราในปัจจุบันยืนยันว่า ระยะเวลายาวนานที่สุดที่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ โดยไม่มีโอกาสที่จะเกิดอันตรายต่อผู้เดินทางข้ามเวลาและตัวของเวลาเอง คือประมาณ 5 ชั่วโมง เราสามารถเก็บคาถาย้อนเวลาซึ่งไม่เสถียร และใช้ประโยชน์ได้จากการเก็บไว้ในพื้นที่เล็กๆ ที่จำกัด ด้วยการห่อหุ้มอย่างมิดชิดในนาฬิกาทรายที่ถูกเสกคาถาไว้แล้ว ซึ่งอาจจะสวมใส่ไว้รอบคอของแม่มดหรือพ่อมด …