Category: Pottermore

ศตวรรษที่สิบสี่ – ศตวรรษที่สิบเจ็ด (Fourteenth Century – Seventeenth Century)

บทความนี้ทาง Pottermore มีการแปลไทยให้เป็นพิเศษ ควบคู่ไปกับต้นฉบับภาษาอังกฤษจาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง แต่ทาง Muggle-V ขอมาแปลไทยเองอีกต่อเพื่อให้เกิดความตรงต่อหนังสือฉบับภาษาไทย และเข้าใจได้ไหลลื่นขึ้น โดยเนื้อหาจะมีทั้งหมด 4 ส่วนซึ่งอีก 3 ส่วนจะทยอยตามกันมาในวันที่ 9 10 และ 11 มีนาคมนี้ เวลา 3 ทุ่มตรงตามเวลาประเทศไทยเช่นเดิมครับ ซึ่งทาง Muggle-V จะรีบแปลไทยให้ทันทีครับ ถึงแม้นักสำรวจชาวยุโรปเรียกมันว่า “โลกใหม่” เมื่อพวกเขาไปถึงทวีปนั้นเป็นครั้งแรก แต่ผู้วิเศษรู้จักอเมริกามาเนิ่นนานก่อนพวกมักเกิ้ล …

จับตาพอตเตอร์ พรุ่งนี้! กับเนื้อหาใหม่ล่าสุดจาก เจ.เค.โรว์ลิ่ง ส่งตรงที่ Pottermore!

พบกับงานเขียนชิ้นใหม่พรุ่งนี้ ประวัติศาสตร์เวทมนตร์ในอเมริกาเหนือ By J.K. Rowling โลกแห่งเวทมนตร์ที่คุณคิดว่ารู้จักดีนั้นใหญ่เกินกว่าที่คุณจินตนาการไว้… (คลิก CC ในคลิปวิดีโอ เพื่อรับชมพร้อมบรรยายไทย) พรุ่งนี้ บ่ายสองโมง เวลามาตรฐานกรีนิช (8 มีนาคม 2016) หรือวันที่ 8 มีนาคม 2016 เวลา 21:00 น. ตามเวลาประเทศไทย! เรามีความยินดีที่จะเสนองานเขียนชิ้นใหม่ลำดับที่หนึ่งในสี่ของเจ.เค. โรว์ลิ่ง เกี่ยวกับประวัติศาสตร์แห่งเวทมนตร์ในทวีปอเมริกาเหนือ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้คุณได้ค้นพบก่อนที่สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ จะออกฉายในเดือนพฤศจิกายน …

6 กรกฎาคม 2014 – บัลแกเรีย พบ ญี่ปุ่น

จินนี่ พอตเตอร์ นักข่าวควิดดิชประจำเดลี่พรอเฟ็ต รายงานจากทะเลทรายปาตาโกเนีย   บัลแกเรีย 610 – ญี่ปุ่น 460   หนึ่งนาทีก่อนเดินออกสู่สนามของการแข่งรอบรองชนะเลิศนัดที่สองของปีนี้ บีตเตอร์บัลแกเรีย บอริส วัลชานอฟ (Boris Vulchanov) บอกกับดิฉันว่า ‘พวกเราถูกมองเป็นไก่รองบ่อนมาตลอดการแข่งขันนี้ พวกเราไม่มีอะไรจะต้องเสีย แต่ก็มีทุกอย่างพอที่จะชนะ พวกเราจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปข้างนอกนั่น’ ไม่มีใครที่จะปฏิเสธได้ว่าพวกเขาเป็นเช่นนั้น ถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่ทำให้ญี่ปุ่น ทีมซึ่งเล่นได้ยอดเยี่ยมตลอดการแข่งขันนี้และส่งให้สองบีตเตอร์มือฉมัง ชินโกะ (Shingo) และฮงโกะ (Hongo) …

5 กรกฎาคม 2014 – สหรัฐอเมริกา พบ บราซิล

จินนี่ พอตเตอร์ นักข่าวควิดดิชประจำเดลี่พรอเฟ็ต รายงานจากทะเลทรายปาตาโกเนีย บราซิล 420 – สหรัฐอเมริกา 310 ทันทีที่พระอาทิตย์ขึ้น ณ ปาตาโกเนีย 2 ทีมที่เหนื่อยอ่อนแต่ยังมุ่งมั่นดูเหมือนจะมีสมาธิจดจ่อและเคารพกฎกติกามากขึ้น หลังจากค่ำคืนการเล่นที่แสนเหนื่อยหนักหฤโหด พอมาถึงจุดนี้พวกเราก็ได้เห็นถึงเหตุผลที่ทั้ง 2 ทีมทะลุเข้ามาถึงรอบรองชนะเลิศ การเล่นกับลูกควัฟเฟิลที่ทรงพลังน่าตื่นเต้นระหว่างเชสเซอร์ทั้งสามของทั้งสองทีมทำเอาเกมพลิกไปมาได้ตลอดแมตช์ แต่คีปเปอร์บราซิล ราอูล อัลเมด้า (Raul Almeida) นั้นสร้างความแตกต่างที่สำคัญด้วยการป้องกันการจู่โจมทำประตูของฝ่ายอเมริกันได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดาเรียส สแมกแฮมเมอร์ (Darius Smackhammer) …

4 กรกฎาคม 2014 – สหรัฐอเมริกา พบ บราซิล

จินนี่ พอตเตอร์ นักข่าวควิดดิชประจำเดลี่พรอเฟ็ต รายงานจากทะเลทรายปาตาโกเนีย   สหรัฐอเมริกา 120 – บราซิล 100 (ยังแข่งต่อ)   เป็นหนที่ 2 แล้วในการแข่งขันนี้ที่ดูเหมือนว่าเกมจะเล่นยาวตลอดคืน หรือบางทีอาจเลยกว่านั้น ถ้าจะมีสักคำที่จะสรุปการแข่งรอบรองชนะเลิศนี้ได้จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ต้องเป็นคำว่า ‘ปวดประสาท’ การเล่นที่ผิดพลาดไม่ระมัดระวังมีเสียเรี่ยราดไปหมดในแมตช์ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิทธิ์ในการเข้ารอบสุดท้ายนั้นสำคัญมากขนาดไหนสำหรับทั้งสองทีม ทีมสหรัฐอเมริกาไต่อันดับสูงขึ้นมาเรื่อย ๆ ในการแข่งขันกว่าที่เคยทำได้มาก่อนหน้านี้ ถือได้ว่าปี 2014 วิวัฒนาการของทีมเป็นที่หมายตาในฐานะกำลังสำคัญในกีฬานี้ ในขณะที่ทีมบราซิล ทีมที่ครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่หลังเสียสูญกับแนวทางตัวเองในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ก็กำลังสู้สุดใจขาดดิ้นเพื่อเข้ารอบสุดท้าย …

2 กรกฎาคม 2014 – วางเดิมพันของคุณกับลูโด แบ็กแมน

ความพ่ายแพ้ที่น่าสะพรึงของทีมตัวเก็งอย่างนอร์เวย์และไนจีเรีย ทำเอาพวกเจ้ามือรับแทงพากันยิ้มระรื่น และ ณ ตอนนี้ลูโด แบ็กแมน (Ludo Bagman) อดีตบีตเตอร์ทีมชาติอังกฤษและนักพนันผู้กระตือรือร้นได้ประเมินโอกาสของเหล่าทีมผู้เข้ารอบรองชนะเลิศที่ยังเหลืออยู่ พร้อมทั้งโอกาสที่ทีมพวกนี้จะได้ชูชัยถ้วยรางวัลที่หมายปองไว้ให้แล้ว บราซิล บราซิลชนะควิดดิชเวิลด์คัพมาแล้ว 5 ครั้ง แต่ในช่วงยุค 90 และต้นยุคปี 2000 กลับถูกพิจารณาโดยทั่วไปว่าเป็นช่วงปีแห่งความว่างเปล่าสำหรับทีมที่ครั้งหนึ่งดีเลิศหนักหนา ผู้จัดการโฮเซ่ บาร์โบซ่า (José Barboza) กลับมาทำให้เกมกีฬาประจำชาติกระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง ด้วยการรวมตัวผู้เล่นวัยละอ่อนจากทุกมุมประเทศมาไว้ด้วยกัน กับอายุโดยเฉลี่ยแค่ 22 ปี ถือได้ว่าเป็นทีมที่อ่อนประสบการณ์ที่สุดที่ยังอยู่ในการแข่งขัน …

มาโฮโทะโคะโระ (Mahoutokoro) [Mah – hoot – o – koh – ro]

โรงเรียนเวทมนตร์ญี่ปุ่นอันเก่าแก่แห่งนี้มีนักเรียนที่ตัวเล็กที่สุดเมื่อเทียบกันทั้ง 11 โรงเรียน และรับนักเรียนตั้งแต่พวกเขาอายุเพียง 7 ปี (ถึงแม้ว่าจะยังไม่ต้องอยู่ที่โรงเรียนจนกว่าจะอายุ 11 ปีก็ตาม) โดยในแต่ละวันนักเรียนจะบินไปกลับบ้านโดยการนั่งบนหลังของฝูงนกโต้คลื่นยักษ์ (giant storm petrel) หลายส่วนของโรงเรียนได้รับการประดับตกแต่งอย่างวิจิตรงดงามและหรูหราไปด้วยสิ่งที่ทำขึ้นจากหยกเนื้ออ่อนสีขาวโปร่ง (mutton-fat jade) และตั้งอยู่บนจุดสูงสุดของเกาะภูเขาไฟมินามิ อิโว จิมะ (Minami Iwo Jima) อันรกร้างไร้ประโยชน์ (หรืออย่างน้อยมักเกิ้ลก็คิดแบบนั้น) นักเรียนของที่นี่จะได้รับเสื้อคลุมมนตราทันทีที่พวกเขามาถึง โดยชุดคลุมนี้จะใหญ่ขึ้นตามขนาดตัวเจ้าของที่สวมใส่มัน รวมถึงจะค่อยๆ เปลี่ยนสีตามความรู้ที่เพิ่มขึ้นของเจ้าของ แรกเริ่มนั้นจะเป็นสีชมพูจางก่อนจะค่อยๆ …

คาสเตลโลบรูชู (Castelobruxo) [Cass – tell – o – broo – shoo]

โรงเรียนเวทมนตร์ในบราซิล ซึ่งรับเด็กนักเรียนทั่วภาคพื้นทวีปอเมริกาใต้ สามารถถูกพบได้ลึกเข้าไปในป่าดงดิบ ปราสาทอันงดงามนี้จะปรากฏให้พวกมักเกิ้ลมองเห็นเป็นเพียงซากปรักหักพัง (กลเม็ดที่ฮอกวอตส์เองก็ใช้ ทำให้ผู้คนมีความเห็นต่างกันออกไปว่าใครลอกใครกันแน่) คาสเตลโลบรูชูเป็นสิ่งก่อสร้างทรงเหลี่ยมสง่างามทำด้วยหินสีทองซึ่งมักถูกนำไปเทียบเคียงกับการเป็นวัดวาอาราม ทั้งตัวอาคารและพื้นดินถูกปกปักษ์โดยไคปอเร (Caipora) สิ่งมีชีวิตชนิดภูตผีวิญญาณขนาดเล็กขนปุยซึ่งมีลักษณะนิสัยซุกซนอย่างล้ำเหลือและเล่ห์เหลี่ยมจัด และจะปรากฏกายขึ้นในยามกลางคืนเข้าปกคลุมเพื่อดูแลเหล่านักเรียนและสิงสาราสัตว์ที่อาศัยอยู่ในป่า อดีตอาจารย์ใหญ่ของคาสเตลโลบรูชู เบเนดิตา โดว์ราโด (Benedita Dourado) ครั้งหนึ่งเคยหัวเราะร่าในวาระการมาเยือนฮอกวอตส์เมื่ออาจารย์ใหญ่อาร์มันโด ดิพพิตบ่นอุบเกี่ยวกับผีโพลเตอร์ไกสต์นามว่าพีฟส์ ข้อเสนอของเธอที่จะส่งไคปอเรจำนวนหนึ่งมาอยู่ที่ป่าต้องห้ามเพื่อ “แสดงให้เห็นว่าความโกลาหลที่แท้จริงเป็นยังไง” นั้นถูกตอบปฏิเสธ นักเรียนของคาสเตลโลบรูชูสวมเสื้อคลุมสีเขียวสดและมีความรู้ขั้นสูงเกี่ยวกับสมุนไพรศาสตร์ (herbology) และสัตว์วิเศษวิทยา (magizoology) และทางโรงเรียนเองมีการจัดการให้ทุนแลกเปลี่ยน* อันเป็นที่นิยมยิ่งสำหรับนักเรียนจากทวีปยุโรปผู้ใดก็ตามที่สนใจจะศึกษาพืชและสัตว์วิเศษของอเมริกาใต้ คาสเตลโลบรูชูผลิตบุคลากรโด่งดังผู้เคยเป็นศิษย์เก่ามาแล้วมากมาย รวมไปถึงนักปรุงยาชื่อดังก้องโลก …

แวกกาดู (Uagadou) [Wag-a-doo]

ถึงแม้ว่าในแอฟริกาจะมีจำนวนโรงเรียนเวทมนตร์น้อยที่สุด แต่ที่เดียวที่มีก็ได้ก่อตั้งมาอย่างยาวนาน (อย่างน้อยๆ ก็ราวหนึ่งพันปี) และมีชื่อเสียงประสบความสำเร็จอย่างน่าอิจฉาในระดับนานาชาตินั่นก็คือ แวกกาดู (Uagadou) โรงเรียนเวทมนตร์ที่ใหญ่ที่สุดที่สามารถรองรับนักเรียนจากทวีปอันยิ่งใหญ่ได้ทั้งทวีป โดยมีข้อมูลที่อยู่เพียงแค่ “เทือกเขาจันทรา (Mountains of the Moon)” ที่ซึ่งนักเดินทางได้กล่าวไว้ว่าเป็นสิ่งปลูกสร้างอันงดงามสลักเสลาจากภูเขาด้านหนึ่งและถูกปกคลุมไปด้วยหมอกทึบ นั่นทำให้บางครั้งมันก็ดูเหมือนกำลังลอยอยู่กลางอากาศ เวทมนตร์โดยมาก (บางตำราก็กล่าวว่าทั้งหมด) เป็นเวทมนตร์ท้องถิ่นของแอฟริกา และที่แวกกาดูนี้นักเรียนส่วนใหญ่จะมีความเชี่ยวชาญด้านดาราศาสตร์ การเล่นแร่แปรธาตุ และศาสตร์การแปลงร่างเป็นพิเศษ ไม้กายสิทธิ์นั้นเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เกิดขึ้นในยุโรป ขณะที่ส่งต่อมายังพ่อมดแม่มดแอฟริกาในลักษณะของเครื่องใช้อันมีประโยชน์เมื่อศตวรรษก่อนนี้เอง ทำให้การร่ายคาถาส่วนใหญ่พวกเขามักจะใช้การชี้นิ้วหรือโบกมือเป็นท่าทางต่างๆ นั่นทำให้นักเรียนแวกกาดู สามารถใช้เป็นข้ออ้างได้เมื่อถูกกล่าวหาว่าแหกกฎบทบัญญัติว่าด้วยการปกปิดความลับพ่อมดแม่มดนานาชาติ (‘ผมแค่สะบัดมือไปมา ไม่ได้หมายความว่าผมต้องการร่ายคาถาใส่คางของเขาสักหน่อย’) …

โรงเรียนเวทมนตร์ (Wizarding Schools)

ประเทศที่มีโรงเรียนเวทมนตร์เป็นของตนเองนั้นมีจำนวนอยู่น้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศที่ไม่มี สาเหตุเพราะว่าประชากรพ่อมดแม่มดในแต่ละประเทศส่วนใหญ่นั้นเลือกที่จะศึกษาด้วยตนเองที่บ้าน ในบางกรณีชุมชนผู้วิเศษในประเทศดังกล่าวนั้นมีขนาดเล็กหรือกว้างกระจายออกไป การศึกษาทางไปรษณีย์จึงมีประสิทธิผลที่ดีกว่าในการให้การศึกษาแก่เหล่าคนหนุ่มสาว มีโรงเรียนพ่อมดแม่มดที่ก่อตั้งมายาวนานและมีเกียรติทั่วโลก 11 แห่งด้วยกัน โดยโรงเรียนทั้งหมดนั้นได้ขึ้นทะเบียนกับสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ (International Confederation of Wizards) สถาบันที่เล็กกว่าและมีการจัดระเบียบด้อยกว่านั้นถูกสร้างขึ้นมาแล้วเลิกไป เฝ้าติดตามได้ยาก และไม่ค่อยได้ขึ้นทะเบียนกับกระทรวงที่เหมาะสม (ในบางกรณีฉันไม่อาจรับรองเรื่องมาตรฐานการศึกษาที่เขาเสนอขึ้นมา) ใครก็ตามที่ปรารถนาจะรู้ว่ามีโรงเรียนเวทมนตร์ที่ได้รับการรับรองในพื้นที่ของพวกเขาหรือไม่ ควรส่งนกฮูกไปสอบถามที่สำนักงานการศึกษา (Educational Office) ของสมาพันธรัฐพ่อมดนานาชาติ ตำแหน่งที่ถูกต้องของโรงเรียนดังกล่าวนั้นถูกเก็บรักษาเป็นความลับอย่างเคร่งครัด โรงเรียนเหล่านี้ไม่ได้กลัวเพียงแค่การถูกรบกวนจากมักเกิ้ล สำหรับความจริงอันน่าเศร้าหลายๆ ครั้งในประวัติศาสตร์อันยาวนานของพวกเขา สถาบันเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากสงครามพ่อมดแม่มด และการเพ่งเล็งที่ไม่เป็นมิตรจากชุมชมผู้วิเศษทั้งในและต่างประเทศ (ไม่ใช่แค่ในอังกฤษที่การศึกษาของผู้วิเศษวัยเยาว์เป็นหัวข้อที่นำไปสู่การแทรกแซงและการกดดันจากกระทรวง) เหมือนกับเป็นข้อบังคับทั่วไป …